من هادی احمدی هستم؛ نویسنده، شاعر و مدرس ITIL.
بهشدت وسواس دارم روی سبک منحصر نوشتن، معنا و پیام!
اینجایی که هستید وبسایت من است؛ وبسایت شاعری بنام سروش که بهمنظور به اشتراکگذاری آثار، ایدهها، مقالات، دانستنیها و تجربیاتم ایجاد شده. هر صفحهاش، داستانی منحصر به فرد دارد و نگاهی عمیق و چند بعدی را داراست که بیپروا نوشتمش؛ از مطالب آموزندهی تخصصی در حوزهی فناوری اطلاعات و ITIL گرفته تا روزنویسهای دغدغهوار، صفحاتی از کتابهایم، اشعار و…
اینجا مکانی است برای کشف، یادگیری و آگاهی؛ شما را از دانستیهایم بینصیب نمیگذارم پس مرا از نظراتتان بینصیب نگذارید. حرفهای تازهای دارم که بسیاری از آنها را نوشتهام و خواهم نوشت. حرفهای مگو، حرفهای بیپروا، تابوهای شکستنی!
بیصبرانه منتظرم تا ببینم این نوشتهها چه کمکی به شما کرده؟
برای بار دوم بود به مغازهی طرف میرفتم با فاصلهی زمانی چند روز.
خرید کردم و تا خواستم رمز کارتم را بگویم رسید را داد دستم!
رمز کارتم را بلد بود؛ رمز کارتی که خودم بارها فراموشش میکنم؛ رمز ۹۵۷۳ چیز آسان و قابل حدسی نیست.
دقیقاً شاک شدم 🙂 "این دهن منه وااااااا مونده"
با خرواری تعجب گفتم:"واقعاً رمزم یادت بود؟ چطور ممکنه؟"
بالبخندی پیروزمندانه گفت:"بخاطر هدر ندادن وقت مشتری، رمز کارتشونو حفظ میکنم."
×××
یعنی اینقدر مشتریمداری؟ یعنی اینقدر حافظهی خوبی داشت که...
به چیز جالبی اخیراً توجه کردم که شاید توی هیچ کتاب و آموزشی دربارهی فضای مجازی بدان اشاره نشده. انگشت کردم توی کونم و دوتا مفهوم جدید درآوردم: 🙂
مفهوم "کامنت قفل"
مفهوم "کامنت باز"
کامنت قفل به کامنتی گفته میشود که یک نقطهی پایانی میگذارد روی پست طرف. بعبارتی دیگران با دیدن چنین کامنتی قید بحث کردن با آن کامنت و یا با آن پست را میزنند؛ این بدترین نوع کامنت برای صاحب محتواست.
و کامنت باز، یک نظر چالشبرانگیز است...
نمیخواهم برچسب خوشسخن به خودم بزنم ولی از آنجایی که فک گرمی برای حرف زدن دارم، سکوتم برای نزدیکانم آزاردهنده است.
بخصوص آنکه هروقت با مریم دعوایی دارم تنها تنبیهاش سکوتم است.
بقول گفتنی به گربه گفتند:"عنت برای درمان خوبه، گربه وقتی اینو شنید دیگه نمیرید!" 🙂
البته سکوت هم گاهی بهترین جواب است و برای دیگران گاهی قدرتمندتر از گفتن از هر کلمهای است.
×××
منزل یکی از دوستان شیرازی دعوت شده بودم، تازه زن گرفته بود؛ کلی خوش و بش و...
و هزاران مطلب منحصر و یکتا را از این شیدای نوشتن بخوانید….