من هادی احمدی هستم؛ نویسنده، شاعر و مدرس ITIL.
بهشدت وسواس دارم روی سبک منحصر نوشتن، معنا و پیام!
اینجایی که هستید وبسایت من است؛ وبسایت شاعری بنام سروش که بهمنظور به اشتراکگذاری آثار، ایدهها، مقالات، دانستنیها و تجربیاتم ایجاد شده. هر صفحهاش، داستانی منحصر به فرد دارد و نگاهی عمیق و چند بعدی را داراست که بیپروا نوشتمش؛ از مطالب آموزندهی تخصصی در حوزهی فناوری اطلاعات و ITIL گرفته تا روزنویسهای دغدغهوار، صفحاتی از کتابهایم، اشعار و…
اینجا مکانی است برای کشف، یادگیری و آگاهی؛ شما را از دانستیهایم بینصیب نمیگذارم پس مرا از نظراتتان بینصیب نگذارید. حرفهای تازهای دارم که بسیاری از آنها را نوشتهام و خواهم نوشت. حرفهای مگو، حرفهای بیپروا، تابوهای شکستنی!
بیصبرانه منتظرم تا ببینم این نوشتهها چه کمکی به شما کرده؟
زمان ما این حرکت نشان دادن قلب با دو دست، معنای Love و عشق نداشت که! معنی بدی داشت.
با چسباندن قوسیشکل دو دست بههمدیگر، مردان به یک زن یا دختر، آلتتناسلی زنانهی او را به رخش میکشیدند تا به او نشان دهند آیا اینکارهاست؟ اگر لبخند زن را بهمراه داشت طرف میرفت توی کارش؛ درغیراینصورت راهش را میکشید و میرفت.
هرچه هست آن زمان هم این حرکت علیرغم بار جنسیتی و توهینآمیزش، اندکی عاشقانه بود منتها از این قلبهای...
چطور از گود لینکدین بیافتیم بیرون؟
لینکدین هنوز بطور کامل در ایران یک شبکهی محتوامحور نیست؛ همچنان به زعم برخی، محل شغلیابی است. اگر کسی از سر بیکاری دنبال شغل باشد این ورا سروکلهاش پیدا میشود؛ یا شرکتی که لنگ چارتا نیروی متخصص باشد...
×××
اما همین نیمچه محتوامحوری لینکدین، سبب شد برخی کاربرانش میلیونی شوند از جهت میزان بازدید و...
برخی شدند جزو تاپتنها، برخی تاپانگیج و برخی تاپویس...
اما من و امثال من که نه اهل عکس و اِکس و مَکسیم...
من واقعاً نفهمیدم چرا هرچه از خود بروز میدهیم رواندرمانگرها و روانشناسها ربطش میدهند به گذشته؟
دم گذشته گرم! که اینقدر همهچیزمان را به خود ربط داده....
خب "لامصب" اگر گذشته اینقدر مهم است که برگردیم گذشته. یا اگر اینقدر مهم است گه میخوریم ادامه میدهیم بسوی آینده. 🙂
چراکه هرچه میبافیم روی تاروپود گندیدهی گذشته است درحالی که گذشته، مالکیت ندارد!
خیلی چیزها هست که امروز خوشمان آمده و یا ازشان متنفر شدیم و ارتباطی به پیشینهی کودکی و گذشته ندارد.
×××
پاسخ...
و هزاران مطلب منحصر و یکتا را از این شیدای نوشتن بخوانید….