به سروشانه خوش آمدی!
من هادی احمدی هستم؛ نویسنده، شاعر و مدرس ITIL.
به‌شدت وسواس دارم روی سبک منحصر نوشتن، معنا و پیام!
اینجایی که هستید وب‌سایت من است؛ وب‌سایت شاعری بنام سروش که به‌منظور به اشتراک‌گذاری آثار، ایده‌ها، مقالات، دانستنی‌ها و تجربیاتم ایجاد شده. هر صفحه‌اش، داستانی منحصر به فرد دارد و نگاهی عمیق و چند بعدی را داراست که بی‌پروا نوشتمش؛ از مطالب آموزنده‌ی تخصصی در حوزه‌ی فناوری اطلاعات و ITIL گرفته تا روزنویس‌های دغدغه‌وار، صفحاتی از کتاب‌هایم، اشعار و…
اینجا مکانی است برای کشف، یادگیری و آگاهی؛ شما را از دانستی‌هایم بی‌نصیب نمی‌گذارم پس مرا از نظراتتان بی‌نصیب نگذارید. حرف‌های تازه‌ای دارم که بسیاری از آن‌ها را نوشته‌ام و خواهم نوشت. حرف‌های مگو، حرف‌های بی‌پروا، تابوهای شکستنی!
بی‌صبرانه منتظرم تا ببینم این نوشته‌ها چه کمکی به شما کرده؟
به قلم من، اینجا چه چیزهایی در انتظار شماست؟
آخرین نوشته‌های من:
رهپر!
رهپر!
فروش انبوه بشکه‌های نفتی با دلار صدهزار تومان و تجهیز کلان نیروی نیابتی بعنوان سنگرهای خارج از کشور و اوضاع تسلط بر کشور، رهپر را به نقطه‌ای رساند که نه تنها خود را بزرگ ایران که بزرگ دنیا می‌دید؛ همین شد که دست به قلم برد و برای جوانان و مردم کشورهای دیگر نامه می‌نوشت و توصیه‌های فرزانه‌مآب صادر می‌کند.
صداوسیمایش حسابی خوانش و بازتاب این نامه را در سراسر جهان پوشش می‌داد.
یک خودباوری کاذب که در آن حسابی کیفش...
ادامه...
کاروانسرا!
کاروانسرا!
گفت:"آقا صبر کن... کجا با این عجله؟! برای دیدن کاروانسرا اومدی؟"
گفتم:"بله. کاروانسرا."
گفت:"مگه اینجا کاروانسراس که سرتو انداختی پایین، باید بلیط بگیری!"
#گفتم_گفت
www.Soroushane.ir
ادامه...
سرو هزارساله!
سرو هزارساله!
در بهار هیچ درختی تازه نمی‌شود؛ هر سالی که بیاید و برود درخت، پوست‌کلفت‌تر و پوست‌کلفت‌تر می‌شود، قطورتر و قطورتر.
این وسط از هول هوس جوانی و پاسخ به طبیعت از بغلش جوانه‌ای می‌زند و از سرش شکوفه‌ای.
اما درخت همچنان پیر و فرتوت است و هر سالی که بیاید پیر و فرتوت‌تر نیز می‌شود.
با این‌حال می‌شود یک سرو هزارساله شد.
یک درخت قدیمی که قرن‌ها را دید و نشکست.
رنج‌ها را دید و نگریست.
شوق‌ها را دید و از جا نپرید!
×××
آمدن بهار...
ادامه...
و هزاران مطلب منحصر و یکتا را از این شیدای نوشتن بخوانید….
جستجو