این کلام آزادی است. این شعر مبتذل نیست و این شاعر در ابتذال نیست...
اگر شاعری، این‌گونه شاعری کن تا شرافت واژگان را ارج نهی...
واژه‌‌ای که از مخزن پرواز اندیشه‌ی باز برنخیزد حتی اگر از قلم رها شود چیزی نیست جز لفاظی.
×××
هرکه شد خام، به صد شعبده خوابش کردند / هرکه در خواب نشد خانه خرابش کردند
بازیِ اهلِ سیاست که فریب است و دروغ / خدمتِ خلقِ ستمدیده خطابش کردند
اولِ کار بسی وعده‌ی شیرین دادند / آخرش تلخ شد و نقشِ بر آبش کردند
گفته بودند که سازیم وطن همچو بهشت / دوزخی پر ز بلایا و عذابش کردند
پشتِ دیوار، خری داغ نمودند و به ما / وصفِ آن طعمِ دل‌انگیزِ کبابش کردند
سال‌ها هرچه که رِشتیم به امّید و هوس / بر سرِ دارِ مجازات، طنابش کردند
#مهسا_امینی #محسن_موسوی
www.Soroushane.ir
شعر قسمت آخر از محسن مردانی است.
