اگر #کیان پسر من بود چه می‌کردم؟ اگر #نیکا دخترم بود چطور!؟
فریاد می‌زدم؟ شیون می‌کردم؟ افتخار می‌کردم که عمدا یا سهوا جان‌فدای وطن شدند؟ مستقیم می‌رفتم تا انتقام بگیرم؟ یا کاری می‌کردم تا خودم را به کشتن بدهم!؟ با مرگشان کنار می‌آمدم!؟ یا خودم را می‌کشتم!؟
چه می‌کردم...!؟
مطمئنا دلم با فریاد و شیون و افتخار خالی نمی‌شد. شاید بین خودکشی یا کشتن قاتلین، یکی را انتخاب می‌کردم. نمی‌دانم... اما آنقدر بزدل نیستم که بجای خون‌خواهی فرزندم، از سر ضعف و عجز، خودکشی کنم، از‌طرفی شبیه قاتلین متوحش نیستم که آنچه بر سر فرزندانم آورده‌اند بر سر خودشان یا فرزندانشان بیاورم... چه می‌کردم پس!؟ نمی‌دانم.
چه سؤال سختی!
×××
آنان فرزندان وطن هستند و اکنون فقط مرگشان را فریاد می‌زنم تا شاید اندکی بعنوان هم‌وطن آرام شوم... ولی این یک "متأثرم و متاسفم" احمقانه است که بر زبانم نقش بسته؛ چون معلوم است این مرگ برای همسایه است.
دلم به درد آمد ولی مشخصا اینان فرزندان من نیستند وگرنه شاید شرحه‌شرحه می‌کردم خود را؛ یا شرحه‌شرحه می‌کردم قاتلان را...
تحمل این درد اگر مستقیما مریوط به من بود قابل تصور نیست... من نمی‌دانم ظرف تحمل داغ فرزند که بدست یک وحشی ظالم جان سپرده چگونه است؟ چقدر جایگذاری واقعی سخت است. چقدر سخت است تصور داغ مستقیم. چقدر سخت است واکنش غیرقابل تصور.
×××
هرچه بگویم، هرچه بنویسم و هر اعتراضی بکنم فقط سطحی است، عمق آن داغ نیست.
من جای پدرومادر این کودکان دلبند و معصوم نیستم. ولی بعنوان یک هم‌وطن، صدایتان می‌شوم تا روزی که خود از صدا نیفتم!
#مهسا_امینی #نیکا_شاکرمی #کیان_پیرفلک
www.Soroushane.ir
