زرتشتیان و البته ایرانیان باستان گل نیلوفر آبی یا لوتوس را مقدس می‌شمردند. این گل زیبا درمیان مرداب رشد می‌کند به باور آنان محیط نامناسب زندگی نمی‌تواند دلیلی بر بد پرورش یافتن انسان باشد. از طرفی در اسلام گل دیگری مطرح است بنام گل مزبله! یا گلی که در محیط نامناسب زندگی کرده. آنچنان که محمد در خطبه‌ای به مردم گفت: از گل روییده در مزبله (محیط نامناسب یا زباله‌دانی) پرهیز کنید. سپس این گل را به زنان زیبارویی تشبیه می‌کند که در محیطی نامناسب رشد یافته‌اند! به نظر می‌رسد گل مزبله همان گل نیلوفر آبی است با سه عنصر مشترک: ۱- گل زیبا ۲- محیط نامناسب ۳- رویش. منتها با دو فلسفه‌ی معنایی متفاوت که اسلام به شکلی برعکس آن را کپی کرده. زرتشتیان محیط نامناسب را عامل بد رشدی آدمی نمی‌دانند ولی دقیقاً در نقطه‌ی مقابل، اسلام، محیط نامناسب را دال بر نارسی و ناپاکی او می‌پندارد.
×××
اگر گل در نظر هر دو، نمادی از زن باشد، نشان می‌دهد که زرتشتیان، احترام و عزت والاتری برای زن قائلند. حتی اگر در محیط بدی رشد یافته باشد، باز مورد احترام است. اما اسلام این را نمی‌خواهد و اگر زنی در محیط نامناسبی رشد کرده باشد، مسلمانان را از آن برحذر می‌دارد، بعبارتی عطای رشد و شکوفایی و ظواهر را به لقای معنویات خفته در زیر پای او می‌بخشد.
کدام درست است!؟
×××
به باور من محیط نامناسب آسیب‌زاست و روی افکار افراد تاثیر بسزایی دارد اما نه همیشه و نه الزاماً. محیط بد گاهی پله‌ی موفقیت می‌شود و گاهی پرتگاه سقوط؛ این بستگی به ظرف اندیشه‌ی آدمی دارد. بنابراین تا اینجا اسلام درست گفته. اما اگر در محیط نامناسب، تبدیل به گل شدی بحث دیگری است و این همان باور جالب زرتشتیان است که این گل شدن و این شکوفایی را مقدس می‌دانند، زیرا نشان می‌دهد آن گل، ظرف اندیشه‌ی والایی دارد و موفق بوده که به رشد رسیده.
طرد کردن زیبایی زن و بزرگنمایی گذشته و آنچه بر او گذشته، شبیه زندگی کردن در گذشته‌ی دیگران است که این همیشه نادرست بوده و هست. شبیه تمرکز بر خانواده و اطرافیان اوست نه بر خود او؛ و مطرود کردن و بر حذر داشتن مردم از کسی که رشد و زیبایی‌اش چشم‌نواز است اما در خانواده‌ی بدی پرورش یافته، انگار کوبیدن زیبایی اوست، انگار کوبیدن رشد اوست. انگار از اهرم ضعف و نقض خانواده‌ی او در برابر اهرم قدرت مقاومت و رشد و زیبایی‌اش استفاده شده؛ و انگار این، مقابله با باور مقدس زرتشتیان است! ازاین‌رو پندار اسلام نادرست است.
×××
گلی که رشد یافته و زیباست یعنی توانسته با کنار زدن بدی‌ها و کج‌فهمی‌ها رشد کند. یعنی توانسته به اکنون مطلوب برسد. دنیا، دنیای زیبایی و رشد است و کسی بالغ است که از رنج‌ها به شکوفایی محض برسد.
اگر گلی هستی که در هر شرایط بدی، حتی زباله‌دانی و یا مرداب رشد کردی، اگر توانستی از پلیدی‌ها و کثیفی‌ها تبدیل به گلی زیبا شوی، اگر موفق شدی شکوفا شوی، یعنی توانستی بذر دل را در بدترین محیط مبدل به گل کنی و این خود نمایانگر بلوغ ظاهری و ذهنی است. وقتی در شرایط بد رشد کردی، مقدس و قابل احترامی!
گل زیبا، زیباست چه در باتلاق رشد یافته باشد چه در چشمه‌سار. مهم، تلاش اوست و مهم‌تر اکنون او!
زن، گل است!
#مهسا_امینی
www.Soroushane.ir
