دروغ، پذیرفتنیتر از حقیقت است چون عقل سادهتر و سریعتر میتواند آن را باور کند؛ ازاینرو مخاطب، انتظار شنیدن دروغ را دارد. تفکیک دروغ از راست نیازمند فکر کردن است و کیست که در نگاه نخست، به خودش این فرصت را بدهد که فکر کند!؟ بنابراین اکثر ماها ابتدا به ساکن، دروغ را قبول داریم مگر آنکه دقایقی بنشینیم فکر کنیم، تحقیق کنیم و یا خلافش ثابت شود.
دروغی که دیگران میگویند مقصر اصلی آنها هستند و مقصر فرعی ما هستیم که بدون تفکر و تحقیق درست آن را باور کردیم. اما دروغی که به خودمان میگوییم تماماً مقصر اول و آخرش خودمانیم و این شکل از دروغ، بدترین نوع فریب خویشتن است! این یعنی حاکمیت دروغپرور، ذهن ترسوی ماست؛ وقتی حاکم اندیشهات راستگو باشد، حضور هیچ حاکم دروغگویی را نیز بر کشورت برنمیتابی.
×××
بیشتر از آنکه دیگران به ما دروغ بگویند ما به خودمان دروغ میگوییم. دروغ باعث میشود زیاد در پی سرزنش خویشتن نرویم. باعث میشود باور کنیم ظالم، مظلوم است! باعث میشود، رنجها را نادیده بگیریم. باعث میشود فکر کنیم ما در حچل نمیافتیم؛ باعث میشود باور کنیم مرگ برای همسایه است!
به هرکس دروغ میگویی لااقل با خودت روراست باش. وقتی با خودت روراست باشی با همه روراستی! برای اینکه با خودت روراست باشی باید جسور و نترس باشی. وقتی از خودت نترسی از هیچکس نمیترسی!
×××
دروغپرور، دشمنپرور است و دشمنپرور، مرگپرور؛ و مرگپرور، غمپرور است!
دروغ، دشمن، مرگ و غم تمام چیزی است که در این سالها به ما رسیده. ما هم میتوانیم تکرارکنندهی اینها باشیم یا اینکه با خود روراست باشیم تا این زنجیرهی شُوم را پاره کنیم.
#مهسا_امینی #پلیس_نمای_واقعی
www.Soroushane.ir