فارغ از مشکلی که برایم پیش آمده بود و مدتی نبودم ولی از حجم سکوت بسیاری نیز در این محیط دل آزار بودم. آدم‌هایی که نه می‌نویسند، نه در خیابانند و نه دفاعی می‌کنند و برخی هم کمر به حذف پست‌های برحق دیگران بسته‌اند.
من دستم به بلاک کردن ادم‌های فیک و واقعی مخالف هرگز نرفته و نمی‌رود چون معتقدم باید هرکسی تربیونش را از دست ندهد ولی برخی نفهمی می‌کنند و پست‌هایم را ریپورت می‌کنند. مهم نیست. همچنان می‌نویسم. ولی من اگر خفه شدم باید کس دیگری حرف بزند. صدای دفاع از مردم مظلوم نباید خاموش شود؛ خاموشی، تاریکی است!
×××
اگر حجم عظیم مردم معترض را عده‌‌ی قلیل می‌دانند و اعتراض آنان را بی‌ارزش می‌خوانند، پس چرا دنبال خاموش کردن صدایشان هستند؟ مگر چیز بی‌ارزش، ارزش فکر کردن دارد!؟
حتما که ارزش دارد، حتما که قلیل نیستند. مطمئنا از نزدیک آنان را ندیدند. این‌هایی که مردم را ناچیز می‌دانند خود رانده شده از مردم‌اند. اقلیت رانده شده هم در نظر خویش اکثریت رانده شده‌اند!
کاری که مردم شروع کردند باارزش‌ترین کاری است که باید به سرانجام برسانند. اگر بی‌ارزش و کم بود از هر ابزار و روشی برای تقلای خاموش کردنش، بهره نمی‌گرفتند.
بجای خودروی نظامی، آمبولانس و بجای نیروی نظامی، لباس شخصی‌ها، به روشنی نشان می‌دهد که جای همه چیز عوض شده و حتما که چیز بسیار باارزشی در جریان است. باید هم این جانما و کاربرد ابزارها به حالت درستش بازگردد و هم مدعی ارزش.
خشونت عریان، اتفاقا چیز بدی نیست زودتر از هر زمانی چهره‌ی گرگ‌صفتان را نشان خواهد داد.
دختر بلوچ، دانشگاه شریف، بازداشت نویسندگان و هنرمندان و بازیکنان و کشتار مردم نشان می‌دهد زخم #مهسا_امینی کهنه نشده.
زخم‌ها هر روز تازه‌تر از دیروز هستند. اتفاقا باید این زخم‌ها تازه بمانند تا مردم بدانند برای چه ارزشی می‌جنگند. برای مداوای چه دردی فریاد می‌زنند و دنبال چه ضمادی‌اند!؟
یکصدایی را هر روز تمرین کنیم. زیرا با هیچ نیرویی نمی‌توان فریادهایی که از هر سویی بلند می‌شوند را خاموش کرد!
www.Soroushane.ir
