سکوت، بجای جواب سلام هم، علیه السلام است!
#کاریکلماتور #واژه_گردان
پانوشت:
هیچ‌وقت نفهمیدم این مدیران عصاقورت‌داده، که وقتی کسی به آنان سلام می‌کند چرا عین گاو سرشان را پایین می‌اندازند پایین و خود را به کوچه‌ی علی‌چپ می‌زنند؟ تصور کنید مدیری از کنار همکارانش رد می‌شود و با شنیدن سلام یا برخاستن کارکنان خود را به کری و کوری می‌زند. او با این حرکت چه چیزی را می‌خواهد ثابت کند؟ این‌که وقت پاسخ به سلام را ندارد؟ شاید هم اگر پاسخ سلام را بدهد از شأن و منزلتش کم می‌شود؟ شاید فکر می‌کند با جواب دادن سلام، کارکنانش خودمانی می‌شوند!؟ یا شاید واقعاً کَر است!؟ شاید می‌داند لیاقت سلام را هم ندارد و از این‌که به او سلام می‌کنند این حجم از احترام را نمی‌تواند برتابد؟ یا شاید در برابر کسی که گلوی خود را پاره می‌کند و بلند سلام می‌کند تا گوش‌های سنگین مدیر بشنود، مدیر خیلی آرام و خاموش در دلش پاسخ سلام را می‌دهد!؟
قطعاً کَر نیست وگرنه سازمان‌ها مدیران کَر را استخدام نمی‌کنند. اما زیاد دیدم مدیران کَر و کوری که روی سر آدم‌های بینا و شنوا هستند! این رویکرد در برخی دیگر هم هست و صرفاً سازمانی نیست. خوب یاد دارم همکاری داشتم که حتی جلوی آبدارچی به نشانه‌ی احترام از روی صندلی‌اش برمی‌خاست با این‌که از نظر سنی، تحصیلات، تجربه و خیلی چیزهای دیگر بزرگ‌تر از آبدارچی بود. درحالی‌که بسیاری اصلاً آبدارچی را به آدم حساب نمی‌کنند. پاسخ سلام، سلام است و پاسخ ندادن به آن برعلیه سلام است؛ و پاسخ‌ندهندگان به سلام هم ظاهراً علیه‌السلامند!
www.Soroushane.ir
