محبوبیت یک اثر، هم مخاطب را می‌فریبد و هم هنرمند را!
یک خواننده با یک آهنگ به شهرت و محبوبیت می‌رسد، یک نویسنده هم با یکی از کتاب‌هایش، یک فیلسوف با یکی از نظریه‌هایش، یک دانشمند با یکی از کشفیاتش، یک نقاش نیز با یکی از تابلوهایش و ... همه‌ی اینها به شکلی هنرمندند. هنرمندان تلاش بسیاری در خلق اثر دارند و خود را می‌آزارند تا بهترین چیز را بیافرینند حتی بهتر از قبلی. گاهی خلق اثر بهتر از قبلی، به ظن خودش بهتر است اما بدتر نمود پیدا می‌کند. زیرا از دید او زیباست نه از دید همگان! درهرحال اگر به کارش ایمان داشته باشد نباید دست از تلاش بکشد.
×××
سیر محبوبیت و رشد معروفیت هنرمندان خطی نیست و در مدار زمان نمی‌چرخد ازاین‌رو هنرمندی را می‌بینیم که بعد از مرگش معروف می‌شود و هنرمند تازه‌کاری در همان بدو شروع فعالیت هنری، یکی از آثارش خیلی زود به محبوبیت می‌رسد. این‌که ذائقه‌ی مردم چیست و برای جذب آنچه چیزی را خلق کرد، به‌تنهایی هیچ هنری را به سرمنزل مقصود نمی‌رساند.
شاید شانس کمی دخیل است. اما در کنار شانس، چیزی که از دل برآید به دل خواهد نشست. آنگاه به‌محض دیده شدن و یا شنیده شدن، مخاطب و هوادار هم پیدا می‌کند و جالب اینجاست آن هوادار علیرغم این‌که می‌داند باقی آثار آن هنرمند شبیه همان اولی که خیلی سروصدا کرده نیست، اما به شکل متعصبانه و البته علاقمندانه‌ای مابقی را هم دوست دارد. همین باعث می‌شود که خود آن هنرمند هم باقی آثارش را به شکل همان اثر مورد لطف قرارگرفته، تولید کند. این یعنی او نیز هوادار اثر محبوب خودش می‌شود و البته متعصب به آن! همین امر خلاقیتش را در آثار بعدی از بین می‌برد و تلاش کمتری می‌کند تا چیز والاتری را عرضه کند زیرا لِم یک کار مشابه آن کار محبوب را بدست آورده، بهمین خاطر هرچه تولید کند شبیه آن اثر محبوب است!
×××
درنتیجه اگر احساس شود که تمام آثار آن هنرمند محبوب زیباست، غلط است و درواقع زیبا نیست! اما از آنجایی‌که هرچقدر هوادار جذب اثر محبوبی شوند، رشد ویروسی آن در میان مردم و برای سایر آثار آن هنرمند افزایش پیدا می‌کند ازاین‌رو شاهدیم که سایر کتاب‌های یک نویسنده‌ی محبوب، همچنان محبوب است! یا سایر آهنگ‌های یک خواننده. درحالی‌که مخاطبین فقط دارند یک حرف تکراری را به اشکال مختلف می‌خوانند! بسیار اندک است که تمامی آثار یک هنرمند، واقعاً قابلیت محبوب شدن را داشته باشند. اما می‌بینیم که محبوب و پرمخاطب‌اند.
×××
یک هنرمند اگر در هر اثرش حرف تازه‌ای نزند، فرقی با آثار قبلی‌اش ندارند و اگر تکیه کند به یک‌چیز، درون‌مایه‌ی تمام تولیداتش فریاد زدن همان یک‌چیز است. محبوبیت اثر و هنرمند، واقعاً تیغ دولبه است. آرزو می‌کنی محبوب باشی، اما غافلی که محبوبیت می‌تواند نابودگر خلاقیت باشد!
یک مخاطب علاقمند به یادگیری نباید خود را محدود به شخص کند. پس نامحدود به شخص باشید! تا حرف‌های تازه بشنوید.
www.Soroushane.ir
