هر سیستم حکومتی باید شبیه یک نرم‌افزار ماژولار باشد.
یعنی از یک هسته‌ی متغیر ولی قدرتمند برخوردار باشد که فراخور نیازهای آینده، قابل توسعه و تعمیم باشد. آن‌چنان که بشود چیزهایی به آن افزود و بصورت خشک و ثابت نباشد. یعنی فقط آن قابلیت‌های بنیادی را به اجرا نگذارد، زیرا نیازهای آینده مدام درحال تغییر است و نرم‌افزاری موفق است که بتواند منطبق با این نیازها، ورژن یا افزونه‌ی جدیدی را عرضه کند.
شکی نیست که هر نرم‌افزاری، ویژگی‌هایی دارد و باگ‌هایی، که اگر توسط مدیریت مشکل و مدیریت تغییر و مديريت انتشار حل نشود قاطی زباله‌دانی خواهد شد. یک سیستم نرم‌افزاری نیازمند، بهبود مستمر است همچنان که یک سیستم حکومتی پویا نیز باید این‌گونه باشد.
×××
عمر بسياري از نرم‌افزارهای فناوری بدلیل عدم توسعه خیلی زود به پایان می‌رسد. شبیه عمر بسياري از نظام‌های تمامیت‌خواه. هیچ نرم‌افزاری در بدو تولید، کامل نیست اما نرم‌افزاری روی مدار حیات باقی می‌ماند که خود را به روز نگه دارد.
شکی نیست نظام سکولار، کمونیستی، دینی، سرمایه‌داری، سلطنتی و ... اگر برپایه‌ی ارتقا پیش نروند همان شعارهای کلیشه‌ای را فریاد خواهند زد که در مدت کوتاهی نابود خواهند شد. رسیدن به دموکراسی واقعی یعنی ماژولار بودن سیستم. آن‌چنان که طبق خواست و آرای اکثریت بشود چیزی را به آن افزود و یا ازش کم کرد. دولت اسلامی هم می‌تواند به حیاتش ادامه دهد اگر گیر نمی‌داد بر مسائل غیر قابل توسعه.
×××
چنین نظام‌هایی ابتدا با شعارهای دلفریب و خوب ظاهر می‌شوند اما خیلی زود رنگ می‌بازند بخاطر این که خودشان را قابل آپدیت نمی‌دانند.
اگر اعدام نکنند، اگر شفافیت مالی و مالیاتی باشد، اگر حقوق زن محترم شمرده شود، اگر دروازه‌های کشور را به روی دنیا نبندند، اگر بخش عظیمی از فروش منابع برای ارتقا و توسعه‌ی سیستم و رضایتمندی مردم و زیرساخت‌ها هزینه شود، اگر Open Source یا Open API باشد تا بتوان با جهان پیرامون ارتباط گرفت و یا هسته‌ی اولیه را بازنویسی کرد. اگر سیستم یک UI یا رابط کاربری و چهره‌ی قابل قبول در کشور و سطح جهان داشته باشد و اگر UX یا تجربه‌ی کاربری موفقی در آن لحاظ شده باشد، اگر مدیریت حادثه در آن بکار رود اگر با مدیریت مشکل برای حل‌وفصل حوادث مخرب و تکراری فایق آید و اگر با مدیریت تغییر، ریسک تغییر را کاهش و ذی‌نفعان را برای یک تصمیم‌گیری خوب آگاه کنند این سیستم هم مي‌تواند تا مدت‌ها به حیاتش ادامه دهد.
اما نمی‌شود، چون سیستم‌های حکومتی دینی و نظام‌های تمامیت‌خواه، خود را نرم‌افزار نمی‌دانند، بلکه یک سخت‌افزار خشک و ثابت و بی‌روحند از این‌رو محکوم به سقوطند.
www.Soroushane.ir
