سال ۷۶ که خبر چندانی از ایمیل و اینترنت نبود از فرط بیکاری نه، بلکه از فرط بیکاری کشیدن، روزی ده‌ها بار، رزومه و مدارکم را کپی می‌گرفتم توی پاکت می‌گذاشتم و با بزاق لبریز زبانم چسب درب پاکتش را لیس می‌زدم و با بوسه‌های بی‌شمار می‌فرستادم به صندوق پستی آن شرکت‌هایی که در آگهی‌های روزنامه، همگی نوشته بودند:"استخدام در یک شرکت معتبر" یا دعوت به همکاری در یک هلدینگ بزرگ" و... البته آگهی‌های پر از هزار شرط و شروط.
هیچ‌وقت هم نفهمیدم این شرکت‌های معتبر و بزرگ به تقلید از هم، چرا اسمی از خودشان نمی‌برند و گمنامند!؟ این چه شهرت و اعتباری است که کسی نمی‌داند و نباید بداند اسمش چیست!؟ الگوی کلیشه‌ای و مسخره که از دهه‌ی چهل به ارث برده شده و همچنان تا امروز تکرار می‌شود و گویی قرار نیست تغییر کند.
خلاصه کلاً ۶۵ هزارتومان پول داشتم که آن هم دستمزد سه ماه نقاشی ساختمان بود، همه را خرج کپی، پست کردم. بر وزن کپی، پیست! در آخر هیچ شرکت معتبر و هلدینگ بزرگی حتی نگفت خرت به چند!؟ جواب بله، بخورد توی سرشان. هیچ جواب خیری هم نشنیدم. انگار به سمت خدا نامه می‌فرستادم که همیشه یکطرفه است! خون به جگر شدم از انتظار و بی‌خبری!
×××
بالاخره یک بار یکی از این شرکت‌های معتبر، تلفنی ازم دعوت کرد. با هزار ذوق و امید رفتم به مصاحبه. گفتند سه ماه، بدون حقوق باید آموزش ببینی. گفتم، با کمال میل. گفت، ولی ۲۰۰ هزارتومان هزینه‌ی دوره‌ات می‌شود اگر قبول شدی استخدامت می‌کنیم نشدی که هیچ!
خلاصه دیدم آن شرکت معتبر، فقط یک دکان است که برای خودش بازکرده!
تازه فهمیدم چرا این شرکت‌های معتبر و به‌ظاهر بزرگ، اسمی از خود نمی‌برند.
×××
این را گفتم که بگویم شرکت مدانت، استخدام می‌کند. هلدینگ نیستیم چون از هول حلیم نمی‌خواهیم توی دیگ بیفتیم! ولی معتبریم.
به یک همکار خوش‌ذوق و بسیار خلاق با صدای دلنشین برای تولید محتوای ویدئویی، نیاز داریم، مسلط به کار با نرم‌افزارهای فیلمبرداری کامپیوتر، تدوین و تهیه مستندات آموزشی حرفه‌ای، آشنا به انگلیسی و توضیح مطلب با صدا و ترجیحا با تصویر خودش.
حقوق؟ راضیت می‌کنیم.
بیمه و مزایا؟ وظیفه‌ی بدیهی ماست.
محل کار؟ تهران، سمت غرب. یا دورکاری بجز در موارد نیاز باید حضوری باشد.
سابقه‌کار بیمه‌ای؟ اصلاً نیازی نیست.
مدرک تحصیلی؟ اولویت ما نیست.
جنسیت؟ فقط انسان باشد.
سن؟ هرچه جوان‌تر شاداب‌تر، هر چه مسن‌تر، مجرب‌تر.
دوره‌ی آزمایشی؟ ندارد، چون اینجا آزمایشگاه نیست.
رزومه‌‌‌ی مشخصات و توانمندی‌هایت را ارسال می‌کنی به info@MedaNet.ir
چه انتخاب شوی چه نه؛ در هرصورت بی‌خبر نمی‌گذاریمت.
www.Soroushane.ir
