گاهی فکر می‌کنم خوش به‌حال نوح، که عمری طولانی داشت. اما چه فایده!؟ وقتی قرار باشد سال‌های بسیاری از آن عمر را صرف کاشتن درخت و ساختن کشتی بکنی، پس فرقی با داشتن عمر کوتاه ندارد که یک کشتی آماده را می‌شود آنلاین و در کسری از ثانیه خرید!
×××
عمر چندانی نداریم و همین هم که هست برای خودمان نیست. ما کمتر برای خودمان زندگی می‌کنیم. بیشتر عمرمان درگیر اطرافیانیم. وقتی حسابی مصرف شدیم، فرسوده و پیر رهایمان می‌کنند تا گوشه‌ای بمیریم. محتویات آدم‌ها وقتی مصرف شود آدمی بی‌خاصیت می‌شود. می‌شود یک پوسته‌ی بی‌ارزش. شبیه پوست موز. که خیلی هم زود از بین می‌رود. آدم بی‌محتوا و بی‌خاصیت را رها می‌کنند تا موعد مرگش فرا برسد.
×××
گاهی فکر می‌کنم کاش بطری پلاستیکی بودم لااقل بعد از مصرف محتویاتش، وقتی هم دور انداخته شود به حیاتش ادامه می‌دهد، صدها سال و شاید هم هزاران سال. آنقدر عمر می‌کند که طبیعت هم از پس تجزیه‌اش برنمی‌آید. هرکسی و هرچیزی را دور می‌اندازی اما، پلاستیک را دور ننداز. شاید تبدیل شدم به پلاستیک! آن وقت می‌بینی که بعضی دور انداختنی‌ها، ماندگارترند!
www.Soroushane.ir
