به کد زیر نگاهی بیندازید، هر خطش دارای فرمانی کوتاه‌ست که تقریباً غیرقابل فهم است برای عموم؛ حتی برای بسیاری از برنامه‌نویسان هم قابل درک نیست. ایرادی هم بر آنان وارد نیست به‌هرحال برنامه‌نویسی به زبان نزدیک به ماشین، شبیه گِل‌بازی است در قبال پلتفرم‌های شی‌گرا و گرافیکی با کتابخانه‌ها و کلاس‌های آماده.
کد زیر را نشان دادم که بگویم چقدر سخت است که به کامپیوتر بفهمانی که جمع ۱ و ۱ می‌شود ۲ و برای یک عملیات بسیار حقیر باید دهها خط نوشت. این اگرچه مسیری طولانی است اما ساده‌ترین و پایه‌‌ای‌ترین گفتگوی بین انسان و ماشین است برای فهماندن چیزی به کامپیوتر. یعنی با زبان کودک حرف زدن!
مغز سخنم این زبان برنامه‌نویسی نیست بلکه زبان فهم است.
mov eax,'1'
sub eax, '0'
mov ebx, '1'
sub ebx, '0'
add eax, ebx
add eax, '0'
mov [sum], eax
mov ecx,msg
mov edx, len
mov ebx,1
mov eax,4
int 0x80
mov ecx,sum
mov edx, 1
mov ebx,1
mov eax,4
int 0x80
mov eax,1
int 0x80
section .data
msg db "SUM=:", 0xA,0xD
len equ $ - msg
segment .bss
sum resb 1
حُسن ماشین این است که نمی‌خواهد وانمود کند که نمی‌فهمد، چون واقعاً هم نمی‌فهمد اما وقتی به او چیزی را یاد می‌دهی، فهمش را به درستی نشان می‌دهد. او از نفهم بودن هیچ نفعی نمی‌برد. اما انسان‌های بسیاری هستند که هم وانمود می‌کنند و هم می‌خواهند که نفهمند. هیچ‌چیزی به اندازه‌ی این دردناک نیست که کسی از نفهم بودنش، نفع ببرد. آن زمان است اگر حتی میلیون‌ها خط فرمان هم برایش بنویسی هرگز حاصل جمع ۱ بعلاوه ۱ را به ۲ نشان نخواهد داد. این زبان نفهم انسانی گاهی هیچ خروجی درستی را نشان نمی‌دهد جز مشتی خطای تکراری! که هیچ رقم نمی‌شود با او ارتباط برقرار کرد و چیزی را در حافظه‌‌اش قرار داد و نتیجه‌ای ازش استخراج نمود.
این آدم‌ها بدتر از هزاران ماشین بی‌جانی هستند که بقایشان در ساکن بودن است. در نفهم بودن و در نفهم ماندن. زبان گفتگو با چنین آدم‌هایی زبان پایه‌ای و زبان کودک نیست بلکه زبان کودن است، که همیشه یک‌طرفه‌است!
www.Soroushane.ir
