این شاید یک جمله ساده، خشک، بیروح و کلیشهای به نظر برسد، اما دل آدم به سادهترینها هم دلخوش است. آنگاه که نزده، رقصان باشی!
ولی اگر عزیزی در کنارت نباشد، اگر حالت خوب نباشد، اگر خاطرهی شیرینی از آخرین نوروز در خاطرت باقی نمانده باشد، حتی پر رنگ و لعابترین عبارات هم حالت را دگرگون نمیکند. در هرصورت نوروز را باید فرخنده گفت، حتی به اندازهی ترکیب دو واژهی بیرنگ و رو… زیرا نوروز خودش پر از رنگ و عطر و شکوفه است... اگر با یک گل بهار نمیشود ولی وقتی که به تکرار، نوروز را فرخنده میگویی و میشنویی، بهار میشود. حتی اگر غمی در دلت سنگینی کند، خواهي دید که باید همراه با دگرگونی طبیعت نیز، دگرگون شد.
نوروز، همیشه جذاب است، چطور میشود روز تازهاي جذاب نباشد؟ حتی اگر کسی گله از گردن بیندازد یا به آنچه میگوید لعابی نزده باشد و یا اگر با گوشهی لبش خیلی بیاحساس نوروز را تبریک بگوید، اما نوروز، خود به تنهايي آنقدر تازه، زیبا و پراحساس است که لاجرم بر دل نشیند حتی اگر از دل برنیامده باشد.
من این جملهی ساده که خود به عطر شکوفههای بهاری آغشته است را تقدیم گل رویت میکنم تا با همدیگر بهاری شویم.
×××
نوروزتان فرخنده.
www.Soroushane.ir