یکی از چیزهایی که باعث شد کُردها علیرغم داشتن بیش از ۴۰ میلیون جمعیت، هرگز یک کشور نداشته باشند عدم همبستگی است! این جمعیت که بیشتر از بسیاری از کشورهای جهان است در بین کشورهای ایران، عراق، ترکیه و سوریه تقسیم شده.
حتی آنزمانی که مدتی عراق بودم شمال عراق سال‌ها بین دو حکومت مجزا با دو تفکر متفاوت بین کردها تقسیم شده بود! فوق‌العاده مسخره! که البته هنوز هم هست. حتی گفته شده این رهبران کردهای عراق بودند که محل اختفای عبدالله اوجالان رهبر آزادی‌خواه کردهای ترکیه را لو دادند! آن‌هم فقط از ترس قدرت گرفتن او!
در حجم کوچکتر هم بارها دیده‌ام این مردم حتی توی یک دعوای ساده نیز، هرگز پشت همدیگر را نمی‌گیرند و اساساً انگار کاری به هم ندارند. برعکس، تمام دوستان آذری زبانی که دارم به شدت حامی همند. آنچنان که در محله‌ای که بودیم یکی از جوانان آذری یک نفر را به قتل رساند، تمام فامیلش جمع شدند و دیه‌‌ی مقتول را دادند و او را از اعدام و زندان رهایش کردند، چیزی که مطمئنم هرگز در میان سایر اقوام کرد و لر و فارس و گیلک اتفاق نمی‌افتد!
همیشه این حجم از همبستگی، مورد تحسین و تعریف من بوده و هست.
این جنس از همبستگی را می‌توان بین کشور آذربایجان و ترکیه هم دید در حالی‌که ایران و افغانستان و تاجیکستان که هر سه فارسند اصلاً همبسته نیستند!
چیزی که الان دارم فکر می‌کنم قلدری‌های ترکیه و کشور آذربایجان در تنش‌های اخیرست آنچنان که اردوغان گفته ایران باید حواسش به آذری‌های داخلی باشد!
هرگز آرزو نمی‌کنم جنگی بین کشورها اتفاق بیفتد اما به نظر شما با این حس همبستگی آذری‌ها، اگر خدای ناکرده جنگی در بر بگیرد، آذری‌های آذریابجان پشت آذری‌های ایران را خواهند گرفت یا آذری‌های ایران، پشت آذربایجانی‌ها؟
