به شخصه دوست دارم شبیه زنبور باشم تا بر شهد گل‌ها(کتاب‌ها) بنشینم و از آن بردارم و با بذاق ذهنم آمیخته‌اش کنم تا چیز شیرینی از آب دربیاید، چیزی به مانند عسل؛ زیرا عسل هم برای رشد من لازم است هم برای شمایی که ازش نوش جان می‌کنید! این‌که عسل من باکیفیت باشد یا بی‌کیفیت درهرحال برآیند تلاش من است. تلاش زنبوری که می‌خواهد جهان را ببوید و بفهمد و به دیگران به شکل دیگری عرضه کند.
بنابراین کمترین مطلبی را از من می‌بینید که از کتابی عین‌به‌عین بازگو کرده باشم. زیرا تا خودم به نتیجه نرسم، تا آن را حلاجی نکنم و تا کامم از عطش آن شیرین نشود، انتشار آن را شیرین نمی‌بینم. قطعاً هیچ آدمی از شهد گُل لذت نمی‌برد اما حتماً که هر آدمی، عاشق عسل است!
