شاید با زبان دین صحبت کردن، بهتر است برای آنهایی که جز این زبان، زبان دیگری را نمی‌فهمند. دو واژه‌ی معروف در قرآن هست بنام: احباط و تکفیر.
احباط یعنی باطل شدن ثوابِ عمل. و در اصطلاح به این معناست: گناهی که باعث از بین‌رفتن ثواب شود را احباط می‌گویند.
و تکفیر، نیز یعنی پوشاندن. چنانچه به کشاورز، کافر می‌گویند! زیرا دانه را توسط خاک، پنهان می‌کند و در اصطلاح به این معناست: آن ثوابی که سبب محو شدن و پوشاندن گناهان شود را تکفیر می‌گویند.
------
نتیجه:
اگر دفاع حکومت از عراق و سوریه را ثوابی بدانیم، در حق مردم ایران! پس دفاع نکردن از افغانستان یعنی گناه!
این یعنی، احباط. یعنی ثوابی که کردند با این گناه، باطل شده!
و اگر دفاع حکومت از عراق و سوریه را گناهی بدانیم، در حق مردم ایران، پس دفاع نکردن از افغانستان یعنی ثواب!
این یعنی، تکفیر. یعنی گناهی که کردند با این ثواب، پنهان شده. در نتیجه اگر این را بپذیرند، یعنی تکفیری‌اند؛ یعنی کافرند!
-----
این را به تمام تصمیمات و کارهای عوام‌فریبانه تعمیم دهید، نتیجه، همین است!
در هر دو صورت، گناهکارند، بی‌آنکه شرمنده‌ي کرده‌ی خویش باشند. یک چوب دو سر طلا!
