سرباز، بی‌حجاب نیست!
#کاریکلماتور #واژه_گردان
پانوشت:
مو، این زیور سر و رو، نمایی از زیبایی هست و گُل سر سبد هر سبو. مردان مو می‌کارند تا پُرپشت‌تر به‌چشم بیایند و زن‌ها موهای پُرپشت‌اشان را به پنهانی می‌گمارند! گفته‌اند زنان و دختران، موهایشان را باید در آیین و اجبار و آفرین در لفافه پنهان کنند تا شبیه کوزه‌هایی باشند دستمال‌پیچ برای هیچ! می‌گویند موهای افشان، بلندای گیسوان و پریشانی آن، دل مردان را به لرزه می‌اندازد بی‌گمان! اما دلی که به پریشانی مویی بلرزد به حلقه‌ی گیسویی که باید به دار آویخته شود! عجیب نیست که مشکل از مرد باشد و تاوانش را زن باید بدهد! در هر حال سنتی آیینی است و گفته‌اند پوششی لازم است تا زنان را بیشتر از پیچش هوای تازه در موهایشان برحذر داشت تا زیر چادر و چارقد و لچک، سبوی‌اشان چنان در خفا بماند تا نکند لرزه‌ای یا ترکی بر پیکر سبوی مردان وارد شود. این خفا! چه می‌کند با روح آدمی، آنجایی که به نیت روزنی از نور، گاه تن به آفتاب سوزان خواهند داد. خفا، همیشه اداست برای حفظ ظاهر، چه ناپاک باشی چه طاهر. با حجاب چه می‌توان کرد و بی حجاب چه!؟ شبیه سربازی که اگر کلاه بر سر نداشته باشد نظام را می‌بَرد زیر سوال، همچنان که زنی حجاب بر سر نداشته باشد نیز به همین منوال. چه مدتی را در خدمت هدر دهد چه عمری را در مشقت! چه زن باشی چه سرباز، در هر حال، سرباز، بی‌حجاب نیست!
