خواب دیدم که چندین شباست اثری از ماهِ شب در آسمان نیست. با ستاره‌ای در این باب سخن گفتم.
او گفت: «برای دیدن ماه، باید به انتظار بنشینم؛»
اما نگفت تا کی!
شب‌ها و روزها می‌آمد و می‌رفت و هر روز، روز روشنی را به انتظار دیدن ماه شب سپری می‌کردم و هر روز، خورشید با دیدن انتظار من، لبخندی می‌زد و می‌پرسید: «آیا هنوز هم منتظر دیدن مهتابی؟»
