زندگی!
زندگی را بدمی است تا که دمی خوش باشیم
رمز خوشبختی در آنست که بی‌غش باشیم
این جهان، کوره‌ی آتش شده و ما هیزم آن
تا به کی در غم این کوره و آتش باشیم!؟
www.Soroushane.ir
پانوشت:
توی برخی وبلاگ‌‌ها، اینستاگرام، فیس‌بوک و توییتر، اگر کسی آتشی برافروخته، به پای هیزمش سوخته و عکسی از آن آويخته، این شعر را هم به پای آن عکس، دوخته!
خوشحالم که با این رباعی در گرمای آتش دلخوشی‌های شما سهیمم، ولو اندک.
