رهپر!

فروش انبوه بشکه‌های نفتی با دلار صدهزار تومان و تجهیز کلان نیروی نیابتی بعنوان سنگرهای خارج از کشور و اوضاع تسلط بر کشور، رهپر را به نقطه‌ای رساند که نه تنها خود را بزرگ ایران که بزرگ دنیا می‌دید؛ همین شد که دست به قلم برد و برای جوانان و مردم کشورهای دیگر نامه می‌نوشت و توصیه‌های فرزانه‌مآب صادر می‌کند.
صداوسیمایش حسابی خوانش و بازتاب این نامه را در سراسر جهان پوشش می‌داد.
یک خودباوری کاذب که در آن حسابی کیفش کوک بود و خودش شبیه دوک!
×××
اما وقتی سعی کرد پا بگذارد روی انتخاب مردم در جریان جنبش سبز، وقتی نشست به سرکوب معترضان، وقتی آخوند بیسوادی را بدون توجه به خواست مردم برگزید، وقتی کرورکرور سرمایه را خرج نیابتی‌ها کرد، وقتی نقشش برملا شد، وقتی با مردم چپ افتاد و وقتی پای آمریکا روی خرخره‌اش را حس کرد دید هی وای! پولی در کار نیست.... و شکاف بین حاکمیت و مردم چنان زیاد شده که فرقی با تسلط بیگانگان بر مردم نیست.
پول هم که نباشد زبان تسلط می‌شود فقط زور!
شاید فهمید که نه بزرگ جهان که بزرگ ایران هم نیست که در بهترین حالت شاید بزرگ بیت خودش باشد شبیه یک کلمه‌ی قلبمه و نامفهوم در یک بیت شعر بی‌محتوا و تنها.
×××
این روزها حرکت ناوها و بمب‌افکن‌های آمریکا و زمزمه‌ی حمله به گوش می‌رسد این‌که تهدید است یا جدیت؟ هنوز مشخص نیست بستگی دارد که هنوز رهپر خود را بزرگ تصور کند یا نه.
بااین‌حال گفته بودم ترامپ، ترامپ سری قبل نیست. اینان می‌خواستند او را بکشند قانون بقا هم می‌گوید اگر نکشی می‌کشنت!
ازاین‌رو من وقوع جنگ را محتمل‌تر می‌دانم. فقط این آزارم می‌دهد که مردم ما اکنون مشتاق یک منجی‌اند مشتاق نابودی تاسیسات نظامی و حمله‌ی آمریکا فقط بخاطر این‌که سایه‌ی کمرنگ این بزرگ از بین برود.
این نقطه‌ی تلخی برای هر کشوری است جایی که مردم نتوانند و یا نخواهند سرنوشت خود را رقم بزنند و منتظر ناجی‌اند!
×××
شاید حجم سرکوب این توان را از آنان گرفته...
اگر من جای ترامپ بودم بیخود اینهمه هزینه برای یک جنگ احتمالی را به جان نمی‌خریدم؛ کافی بود در کنار این فشار حداکثری، یک حمایت تمام‌قد از مردم ایران بکند، اینترنت آزاد را ارایه دهد و از کارگروه‌ صندوق‌های کارگری برای پوشش هزینه‌های آنان طی اعتصاب و اعتراض حمایت کند و درنهایت با فشار دیپلماتیک- نه تظاهری یا دوپهلو، بلکه بطور عمیق- روی این نظام را در سراسر سازمان‌های بین‌المللی سیاه کند...
شکی نیست با این وضع اقتصادی فاجعه‌بار آنچه را که باید بالاخره رقم می‌خورد...
آنگاه مردم خودشان دست به کار خواهند شد!
اما ترامپ این را نمی‌خواهد چراکه زمانبر است؛ شاید می‌ترسد تا آن زمان ترور شود.
هرچه هست آن‌کس که این اوضاع را مدیریت و رهبری می‌کند ترامپ است نه رهپر!
www.Soroushane.ir