تحرکات داعش در سوریه شدت و قوت گرفته.
گفته بودم اگر داعش توسط جمهوری اسلامی ساخته نشده، برساخته‌ی ج.ا است.
بهانه‌ی داعش بود که پای اینان را به عراق و سوریه برای مدت طولانی باز کرد.
اکنون که دست ج.ا از سوریه کوتاه شده، نه بازماندگان اسد، نه شیعیان سوری و نه داعشی‌ها را نمی‌تواند علیه حاکم وقت بشوراند. مقاومت عراق هم خایه‌فنگ کرده و درحال ادغام در ارتش عراقند.
می‌ماند کُردهای سوری. اما آنان به ج.ا باج نمی‌دهند؛ اگرچه مردمان اهل تعاملی‌اند.
×××
به‌روشنی پیداست که ترکیه دنبال آرامش و نفوذ در سوریه است با هدف تصاحب اسمی یا رسمی برخی سرزمین‌های دوران عثمانی، و از همه‌مهمتر سرکوب کُردهای سوری؛ پس تقویت داعش برایش توجیه دارد.
این بار ترکیه است که به داعش قدرت پنهان می‌دهد. داعش قدرت گرفته، می‌تواند مخل آرامش و قدرت مرزهای اقلیم کُردهای سوریه شود و همچنین احتمال هسمویی آنان با ایران را از بین می‌برد.
اگر ایران پشت کُردهای سوری را بگیرد تا آنان هم داعش را بکوبند و هم حکومت دست‌نشانده‌ی ترکیه را و هم گرفتار کردن اردوغان در یک باتلاق، احتمالش هست.
اما کی؟
زمانی‌که کُردها در موضع ضعف شدید باشند و نیازمند کمک. درحالی‌که آنان پشتوانه‌ی آمریکا و اسراییل را فعلاً دارند. این سوریه‌ی کنونی معادله‌ای شده که حلش فقط به زمان برمی‌گردد.
بااین‌حال جمهوری اسلامی دُم بریده شده، نه دستش به داعش می‌رسد و نه به کُردها.
بازی‌گردان حال حاضر، ترکیه و اسراییل‌اند.
×××
این یعنی هیچ راه بازگشتی نیست. ازطرفی ترس از فروپاشی حکومت، آنان را به نقطه‌ای رسانده که کلاً از فکر کردن به سوریه بکشند بیرون؛ بخاطر همین این روزها همه‌جوره حضور و سرمایه‌گذاری را در آنجا انکار می‌کنند، حتی تا آستانه‌ی نفی خود پیش رفته‌اند. این گزافه‌گویی و تشر و تهدیدهایی که به گوش می‌رسد نیز ناله‌های یک مغلوب است زیر سنگینی باری که روی دوشش افتاده...
×××
عاقبت چه می‌شود؟
هیچ! ج.ا فقط یک راه دارد و آن تمرکز بر داخل است برای جلوگیری از فروپاشی زودهنگام؛ ولی حتی تمرکز بر داخل هم با حجم بحران‌های ناترازی و فشارهای آتی شدنی نیست.
هیچ گزینه‌ای برای جمهوری اسلامی باقی نمانده جز توکل؛ جز تطبیق و انتظار!
شبیه لحظه‌ای که می‌دانی می‌میری و منتظر اجلی...
www.Soroushane.ir
