آرزوی جمهوری اسلامی این است که اگر اسراییل بار دگر حمله کرد یکی از خلبانانش را گروگان بگیرد! 🙂
×××
معلوم نیست سیاست گروگانگیری کی وارد ادبیات سیاسی جهان شده؟ ولی شده.
تاریخش باستانی است؛ اما یکی از شناخته‌شده‌ترین نمونه‌های گروگانگیری مدرن، ماجرای گروگانگیری سفارت آمریکا در تهران در سال ۱۳۵۸ است که تأثیر عمیقی بر سیاست بین‌المللی گذاشت و به یکی از نقاط عطف در روابط ایران و آمریکا تبدیل شد.
این حادثه، توجه جهان را به سیاست گروگانگیری جلب کرد و منجر به تغییرات عمده‌ای در ادبیات سیاسی و امنیت بین‌المللی شد.
و پس از آن صدها ربایش دیگر اتفاق افتاد و گویی جز لاینفکی از این سیستم است.
×××
سیاست گروگانگیری یکی از استراتژی‌های مناقشه‌‌برانگیز و پرچالش است که معمولاً برای دستیابی به اهداف سیاسی، امنیتی یا مالی بکار می‌رود. این سیاست معمولاً توسط دولت‌ها یا گروه‌های مسلح استفاده شده تا با بازداشت یا ربودن افراد، فشار روانی و سیاسی بر طرف مقابل وارد کنند و امتیازاتی در چالش‌های آتی به دست آورند.
×××
ج.ا متخصص این سیاست است؛ هرچند گاهی از این حربه خوب استفاده کرد و گاهی اسباب انزوا و زوالش را رقم زد.
این یعنی سیاست گروگانگیری درست یک تیغ دولبه است که البته چه ببری چه ببازی در هرصورت با رفتن روی تیغ تا پایین جر می‌خوری!
×××
گروگانگیری، همچون زنجیری است که دو دشمن را به یکدیگر متصل می‌کند، اما رهایی را از هر دو می‌رباید!
www.Soroushane.ir
