طول عمر حیوان در طبیعت با طول عمرش در قفس تفاوت فاحشی دارد؛ مثلاً میمون در طبیعت ۲۰ سال عمر می‌کند اما در باغ‌وحش ۳۰ سال.
این عجیب نیست؟
برای حیوان نه ولی برای ما انسان‌ها عجیب است!
بعبارتی اگر در خانه یا باغ‌وحش یا محل حفاظت شده حیوانی را اسیر کنی بیشتر از آنچه در طبیعت است عمر می‌کند؛ شاید کیفیت زندگی در طبیعت را نداشته باشد ولی کمیت عمر را دارد.
مراقبت پزشکی، دسترسی به وعده‌های غذایی بدون دردسر و شکار نشدن مهم‌ترین دلیل طول عمر این جانوران در حبس است.
اما استرس، انزوا، اخته شدن و... کیفیت زندگی‌شان را به‌شدت پایین می‌آورد.
×××
پس شکی نیست زندگی در حبس، عمر جانور را زیاد می‌کند؛ شاید انسان هم همین‌گونه باشد ولی نشخوار فکری، آدم محبوس را زودتر از پای درمی‌آورد.
با این‌حال، برعکس چیزی که همگان می‌گویند که ما حداکثر ۱۲۰ سال عمر می‌کنیم ولی بواقع اگر مراقبت‌های منظم و دقیق پزشکی، کیفیت بالای زندگی و غذای خوب و ورزش نرم به بدن برسد می‌توان نه تنها بیمار نشد بلکه قادریم به درازای عمر بیشتری برسیم.
البته فاکتور حوادث و تصادفات و بحران‌ها را باید از این ماجرا حذف کرد.
می‌توان حتی بر اثر کهولت سن هم نمیریم.
×××
بقول مولانا:
"گفت پیری مر طبیبی را که من / در زحیرم1 از دماغ خویشتن
گفت از پیریست آن ضعف دماغ / گفت بر چشمم ز ظلمت هست داغ
گفت از پیریست ای شیخ قدیم / گفت پشتم درد می‌آید عظیم
گفت از پیریست ای شیخ نزار / گفت هر چه می‌خورم نبود گوار
گفت ضعف معده هم از پیریست /گفت وقت دم مرا دمگیریست"
×××
پیرمردی بیمار نزد پزشک رفت و هرچه از دردش گفت طبیب گفت، از پیری است.
درست شبیه همان "متاسفم" گفتن پزشکان امروزی.
پیرمرد بیمار برآشفت و با خشم زیادی...
"گفت ای احمق برین بر دوختی / از طبیبی تو همین آموختی؟"
بعبارتی رید به تمام دانش و انرژی منفی پزشک.
اما پزشکش مادقحبه‌‌تر بود و گفت این خشم تو هم از بی‌طاقتی و پیری است!
"پس طبیبش گفت ای عمر تو شصت / این غضب وین خشم هم از پیری‌است"
×××
دوباره تاکید کنم بله، می‌توان حتی بر اثر کهولت سن هم نمیریم.
می‌توان عمر را به درازا رساند؛ ولی زندگی را نمی‌توان با تعداد روزهایش سنجید، بلکه با لحظه‌هایش باید زیست.
www.Soroushane.ir
«در زحیرم» یعنی «نفس‌تنگی دارم» یا «سخت نفس می‌کشم».