امروزه یادگیریِ هیچ چیزی ناممکن نیست؛ اینترنت و هوش مصنوعی و نرم‌افزارهایی که در دقت تمام، سعی می‌کنند با نهایت سادگی و کاربردشان، کاربردوست و موبایل‌دوست به چشم بیایند بی‌شمار است.
حتی پلتفرم‌های برنامه‌نویسی نیز از این قاعده مستثی نیستند ولی با این حجم از سادگی آیا هنوز رفتن به دانشگاه، کلاس‌های تخصصی و ورکشاپ‌های متنوع، یا توسل به یک مدرس هم ضرورت دارد؟
بنظر من اگر مدرس یا هر مکان آموزشی، فوت و فن یادگیری را یاد ندهد رفتن به دوره‌های آموزشی آن اتلاف زمان و هزینه است. وقتی می‌شود بسیاری از چیزها را بصورت خودخوان یا Self Study بیاموزی پس رفتن به نزد هر مدرس و هر دوره‌ای هم توفیر چندانی نمی‌کند.
یک محیط آموزشی یا یک مدرس آموزش‌دهنده باید چیزهایی را بیاموزد که سریع‌تر از زمان مطالعه‌ی شما در اینترنت و ... باشد. بعبارتی او باید میان‌بری باشد برای رسیدن سریع‌تر شما به دانش.
×××
یک راه میانبر لزوماً ره صدساله یک شبه رفتن نیست. بلکه نظم، ساختار و چینش گام به گام آموزش و همچنین تعیین هدف و چگونگی رسیدن به آن است.
خوانش اطلاعات پراکنده یعنی مسیر مشخصی وجود ندارد و فرد تکنیک‌های عملی و آموزش‌های ساختاریافته را نادیده می‌گیرد.
بشخصه معتقدم بهترین روش یادگیری، خودآموزی است اما بشرطها و شروطها:
- هدفی داشته باش که هرلحظه از آن قابل اندازه گیری باشد.
- سمج و سرتق باش و از استمرار یادگیری آن موضوع دست نکش.
- "سگ‌جون" باش. دور از جان شما باید سگ جان باشی؛ مسیر یادگیری و آگاهی، رنج‌آور و دشوار است و با گشادی و شل‌بازی نمی‌شود چیزی آموخت.
- متمرکز باش و از سایر موارد حواس‌پرت‌کن حذر کن.
- و درنهایت یک لابراتوار واقعی داشته باشد تا بتوانی تکنیک‌های فنی را هم در عمل اجرا و هم بازخوردش را ببینی.
×××
وقتی روش کار را در علم نظری بیاموزی ولی در عمل، نتایج کاربردی و ملموسش را نبینی، یادگیری اثر چندانی ندارد؛ چه توسط مدرس، آموزش دیده باشی و یا چه توسط خودت!
پرسش اصلی این است باتوجه به این حجم از دسترسی به اطلاعات و این‌همه مدرسان مجرب، چرا متخصص کم داریم؟
چون فرد، نه مدرس را قبول دارد و نه خودش را!
×××
یادگیری، یک فرایند است نه یک دوره!
www.Soroushane.ir
