چاقوی ابراهیم!

چاقوی ابراهیم این‌بار گلوی اسماعیل را برید!
درست در آستانه‌ی صلح اسراییل و حماس و دست دوستی بین حماس و فتح با میانجیگری چین(برادر بزرگ) به‌یک‌باره اسماعیل در تهران ترور شد.
هنوز چگونگی و شیوه‌ی این ترور مشخص نیست و سپاه و نیروهای اطلاعاتی به طرز عجیبی پوشش خبری و ابعاد آن را پنهان نگه‌داشته‌اند آن‌چنان‌که حتی حامیان حکومت هم از این حجم محدودیت و عدم افشای دقیق جزییات در تعجب‌اند. ولی بدون هیچ شواهد و دلایلی روی پرتابه‌ی هوایی (سلاح افسانه‌ای!) مانور می‌دهند به نحوی که وجود بمب را انکار می‌کنند تا مسئولیت این اتفاق را مستقیم به گردن اسراییل و آمریکا بیندازند.
×××
اگرچه اسراییل بارها تهدید کرده بود که سران حماس را هرجایی که باشند می‌کشد و ابایی از این تهدید نداشت؛ اما به شکل عجیبی مرگ هنیه را گردن نگرفت. این ترور به‌مانند ترور نیروهای جمهوری اسلامی نبود که اسراییل بخواهد مثل همیشه گردن نگیرد؛ این ترور رئیس سازمانی است که جنگی را علیه اسراییل شروع کرده و اسراییل وعده‌ی کشتنش را داده بود؛ پس نباید ترسی از قبول مسئولیت مرگ او داشته باشد. اما به آن اذعان نکرد.
مشخص است خود اسراییل هم از این اتفاق بسیار متعجب و البته بسیار خوشحال است.
به نظرم این ترور کار اسراییل نبود!
چین و آمریکا به‌شدت نیازمند صلح در خاورمیانه هستند. چین نمی‌خواهد به‌واسطه‌ی تنش‌ها، اقتصادش که وابسته به نفت و آبراه‌هایی خاورمیانه است دچار تلاطم شود و دمکرات‌های آمریکا هم در بحبوحه‌ی انتخابات نمی‌خواهند شر جدیدی درست کنند.
صلح بین حماس و اسراییل یعنی آرام شدن خاورمیانه در آستانه‌ی انتخابات آمریکا. پس نه روسیه این را می‌خواهد و نه اسراییل و البته نه جمهوری اسلامی.
جمهوری اسلامی در یک خاورمیانه‌ی پر از تنش در احتمال مواجهه با ترامپ فکر می‌کند بهتر می‌تواند قدرت چانه‌زنی داشته باشد.
روسیه از این آشوب دامن‌گیر، اهمیت جنگ اکراین را به حاشیه می‌برد بخصوص که با ورود سامانه‌های دفاع هوایی و جنگنده‌ها به اکراین که ممکن است معادلات جنگ به ضرر روسیه عوض شود و در قبالش ممکن است حملات سنگینی بکند ولی چندان تیتر اول جهان نباشد و البته اسراییل به‌واسطه‌ی دولت راست‌گرایی افراطی بهتر می‌تواند اهدافش را پیش ببرد.
×××
جمهوری اسلامی فرزند خلفش حزب‌الله است. برای حماس و غزه تره هم خُرد نمی‌کند. با حماس هرگز رابطه‌ی خوبی نداشت فقط این اواخر اندکی به آنان نزدیک شد تا نشان دهد دشمن دشمن، می‌تواند دوست باشد! اگر واکنش احتمالی هم نشان دهد نه برای هنیه و امثالهم که برای پیشبرد آشوب بدستور روسیه است!
یک نیروی نظامی سنی مثل حماس چیزی نیست که شبیه حزب‌الله باشد؛ هرچند حتی برای مرگ افسران ارشد خود و حزب‌الله هم کاری نکرد، پاسخ نمایشی با رفتن به وسط یک جنگ تمام‌عیار دو چیز متفاوت است؛ و احمقانه است اگر فکر کنیم جمهوری اسلامی بخاطر مرگ هنیه خود را می‌خواهد به ورطه‌ی جنگ و نابودی بکشاند! این رژیم فقط می‌خواهد صلحی رقم نخورد و آشوب همچنان پابرجا باشد.
جمهوری اسلامی از صلح بین اسراییل و فلسطینان که به‌واسطه‌ی اتحاد فتح و حماس توسط چین رقم خورد دل‌خوشی ندارد. از زمان انقلاب تاکنون هم همیشه در روند عادی‌سازی روابط فلسطین و اسراییل سنگ‌اندازی کرده.
صلح با اسراییل یعنی صلح یهودیان با کل خاورمیانه. یعنی روند رو به رشد پیمان ابراهیم!
×××
در این‌که اسراییل توانایی بالایی در ترور با استفاده از نفوذ اطلاعاتی و فناوری دارد شکی نیست؛ ولی به ظن من این مورد کار آنان نبود. اسراییل می‌خواست که او را ترور کند اما نه در تهران.
اگر می‌خواست که، هنیه پیش‌تر بارها به تهران مراجعه کرده بود. یا خیلی راحت مرگش را می‌پذیرفت. اما این اتفاق درست در مراسم تحلیف پزشکیان (با امکان احتمال مذاکره با آمریکا) و دست دوستی حماس و فتح و نزدیکی به توافق صلح رقم خورد.

از طرفی اگر کار اسراییل است چرا گردن نگرفت؟ مگر کشتن سایر سران حماس و حزب‌الله را با آب و تاب نپذیرفت؟ هنیه چه فرقی داشت با آنان؟ آیا این‌که فقط در ایران کشته شد دلیلی بر عدم قبول مسولیت مرگ اوست؟ بنظرم خیر! چون این ترور کار اسراییل نبود!
اسراییل اگر به دنبال جنگ مستقیم و تشدید تنش با ایران باشد که هست، با همان حزب‌الله و افسران جمهوری اسلامی می‌تواند هرکاری بکند تا پای جمهوری اسلامی را به میان بکشد همانطور که پیشتر کرد. یا خیلی راحت این ترور را می‌پذیرفت مگر دلیلی برای ترس از جمهوری اسلامی دارد؟ او که اکثر فرماندهان ارشد جمهوری اسلامی را کشت و واکنش نمایشی آنان را دید پس چرا باید از واکنش جمهوری اسلامی به مرگ هنیه بترسد؟

به نظرم اگر اسماعیل هنیه را جمهوری اسلامی نکشته، می‌تواند کار روسیه باشد تا جمهوری اسلامی را بخاطر از بین رفتن قدرت بازدارندگی و حیثتش، شوت کند وسط درگیری.
یا اینطور بیان کنم این ترور کار هرکسی بود هم‌زمان به سه کشور اسراییل، ایران و روسیه کمک کرد تا از تنش گل‌آلود ماهی خود را صید کنند.

×××
شاید بپرسید اسراییل مسئولیت ترور هنیه را اگر تأیید نکرد، چرا انکار هم نکرد؟ چون نه تأییدش فرقی به همراه دارد و نه انکارش! آن کشور منتظر چنین خبر مسرت‌بخشی بود. هرچند بطور ضمنی گفت آن شب بجز لبنان در جایی عملیاتی انجام نداده اما نگفت ترور هنیه کار او بوده یا نه!
در نگاه سایر بازیگران این اسراییل است که انگیزه‌ی کشتن اسماعیل هنیه را داشت پس چه متهمی بهتر از اسرائیل؟؛ و برای نتانیاهو چه دستاوردی بهتر از این؟
یک باد آورده به نفع اسراییل.
اسراییل بدش نیامد. نتانیاهو آنچه را می‌خواست رقم خورده. حتی اگر ناکرده و نانوشته به اسمش تمام شود! چراکه هم ابعاد نفوذش به چشم می‌آید هم توانایی ردیابی و ازبین بردن دشمنانش از او چهره‌ای قدرتمند و مصمم می‌سازد و هم آنچه را وعده داده عملی شده. از طرفی هرچقدر این آش توسط هرکسی هم‌بخورد بیشتر از پختش لذت می‌برد!
×××
چیزی که خیلی مهم است ابهام، سانسور شدید و ترس از افشای چگونگی مرگ هنیه و پنهان‌کاری جمهوری اسلامی است و البته دعوت دمیتری مددوف روسیه به وقوع یک جنگ تمام‌عیار برای رسیدن به صلح در خاورمیانه(!) چنان قابل‌تأمل است که علت ترس ملایان از افشای جزییات قتل هنیه را توجیه می‌کند!
×××
این مرگ پنهانی شباهت بسیاری به مرگ ابراهیم رییسی دارد. شاید بازی قدرت و بازی جنگ در جمهوری اسلامی جان دوباره‌ای گرفته؛ آنچنان که به طرق مختلف شبیه همان اوایل شکل‌گیری این حکومت شاهد ترور بنام دیگران و بکام جمهوری اسلامی هستیم.

هرچه هست چه کار روسیه باشد چه کار جمهوری اسلامی و چه قطر، ترکیه و یا هر بازیگر دیگری، اسماعیل به دستور خدا این بار قربانی شد و گوسفندی جایش را نگرفت.
چاقوی ابراهیم این بار خوب برید؛
چاقوی پیمان صلح ابراهیم!
www.Soroushane.ir