هیچ‌کس از مرگ یکهویی یک جانی چه بر اثر کهولت سن باشد چه حادثه‌ی طبیعی و چه نقص فنی چندان خوشحال نیست!
این پرسش که چرا جنایتکاران زود نمی‌میرند؟ جنبه‌های مختلفی از نظر روان‌شناسی، اجتماعی و فلسفی دارد.
از یک سو، افراد از روی احساسات و عواطف خود، جنایتکاران را نفرین می‌کنند و آرزو می‌کنند که به زودی بمیرند و این یک واکنش طبیعی است، زیرا انسان‌ها از دیدن ظلم و بی‌عدالتی ناراحت می‌شوند و دوست دارند که عدالت به سرعت برقرار شود ولو به شکلی اتفاقی یا آسمانی، بخصوص وقتی‌که خود قادر به رقم زدن آن نیستند.
×××
از سوی دیگر، بسیاری از مردم می‌خواهند که جنایتکاران زنده بمانند تا بدست عدالت انسانی محاکمه شوند و مجازاتشان را ببینند. این تمایل، بدلیل احساس نیاز به اجرای عدالت و گرفتن انتقام است؛ مردم می‌خواهند که جنایتکاران نه‌تنها به خاطر اعمالشان مسئول شناخته شوند بلکه به‌طور علنی مجازات شوند تا این مجازات هم برای جنایتکار و هم برای سایر افراد مستعد جنایت درس عبرت باشد و هم برای کل جامعه پیام ارزشمندی مخابره کند.
×××
در حقیقت، هر دو نگرش، نشان‌دهنده‌ی نیاز بشر به اجرای عدالت و برقرار شدن نظم اجتماعی است. منتها یکی به شکل فرعی است و آن یکی اصلی؛ اما گویی به شکل مسخره‌ای این خواستن یا نخواستن مردم، سبب طولانی شدن عمر آنان می‌شود.
ولی در کل، مردم بر این باور دارند که عدالت باید اجرا شود و این عدالت باید در این جهان محقق شود، نه اینکه صرفاً به آینده‌ای نامشخص و بدست اتفاقات نامشخص موکول شود.
×××
بنابراین، این دوگانگی در احساسات مردم یعنی نفرین برای مرگ سریع و تمایل به انتظار برای اجرای محاکمه، نشان‌دهنده‌ی پیچیدگی‌های روان‌شناختی و اجتماعی انسانی است.
هرچند که ممکن است گاهی اوقات جنایتکاران به دلیل مسائل طبیعی یا سلامتی زودتر از موعد بمیرند، اما احساس عمومی این است که بقای آنها تا زمان محاکمه و مجازات عادلانه اهمیت دارد.
×××
آرزو می‌کنید رییسی در حادثه‌ی اخیر مرده باشد یا خیر؟
www.Soroushane.ir
هلیکوپتر حامل رییس جمهوری جمهوری اسلامی بهمراه وزیر خارجه‌اش در تاریخ ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳ سقوط کرد!
