دو جنس آدم در لینکدین هستند که دقیقاً نقطه مقابل همند.
آنهایی که بدون چشمداشت و البته بدون توجه، هر مطلبی را لایک و کامنت می‌کنند و آنهایی که هیچ مطلبی را لایک و کامنت نمی‌کنند.
اولی بیش از اندازه مهربان است و دومی بیش از اندازه خسیس و محافظه‌کار.
اولی تشویق شوخی است و دومی تنبیه جدی.
که هر دو اشتباه است.
اگر بدون توجه به محتوا هرچیزی را تایید کنی نرخ محتوای بیخود افزایش می‌یابد و اگر بدون توجه به هر چیزی، محتوای خوب را تایید نکنی تولیدکنندگان یا به محتوای زرد روی خواهند آورد یا آرام آرام از صفحه‌ی روزگار خارج می‌شوند.
×××
نه زیادی مهربان باش و نه زیادی خسیس و نامهربان.
معلمی که به تکالیف همه، نمره‌ی خوب می‌دهد هم انگیزه‌ی دانشآموز زرنگ را نابود می‌کند و هم دانشآموز تنبل را محق می‌کند که سزاوار نمره‌ی خوب است حتی اگر تکلیفش را درست انجام نداده باشد.
×××
هرچیزی قدر و منزلتی دارد. ارزیابی درست یعنی شناخت دانشآموز خوب و شناخت محتوای خوب.
عادت دهید خود را:
۱- هرچیزی که عکس جذابی دارد لزوماً محتوای جذابی ندارد.
۲-هر مطلبی که بیشترین لایک را گرفته لزوماً مطلب عمیق و مهمی نیست.
۳-واکنش بسیاری از آدم‌ها از روی چشم و هم‌چشمی یا همان حرکت رمه‌ای یا گله‌ای است.
۴- خود محتوا مهم‌تر از خالق محتواست.
۵- فرق بگذارید بین محتوای خوب و بد.
۶-از هرچیزی حتی اگر یک کلمه هم آموختی ارزش واکنش دارد.
۷-هرچیزی که تو را مردد می‌کند یا با عقایدت ضدیت دارد محتوای بدی نیست بلکه فقط می‌ترسی که دیوار عقیده‌ات فرو بریزد.
۸-به باورها و دانستنی‌هایت همیشه شک کن. علم هم در گذر زمان روی یک خط ثابت باقی نمی‌ماند.
۹- اگر واقعاً خالق محتوا نیستی اصرار بر تولیدش نکن. همه نویسنده‌ی خوبی نیستند ولی همه می‌توانند خواننده‌ی خوبی باشند. خواننده‌ی خوب خالق نویسندگان خوب است!
۱۰-کپی نکنید؛ نه محتوای همدیگر را و نه واکنش همدیگر را!
www.Soroushane.ir
