ادبیات فرانسه غنی است؛ از حجم نویسندگان بازاندیش آن پیداست و بر کسی پوشیده نیست. هرچند فلسفه از یونان است و تمدن از ایران.
بااین‌حال گاهی می‌بینیم یک نویسنده‌ی برزیلی، یک فیلم‌ساز اسپانیایی، یک نقاش ژاپنی چیزی خلق کرده یا می‌کند که کرک و پشم آدمی می‌ریزد.
این یعنی مکان و زبان مهم نیست اگر فهم جهان‌شمولی داشته باشی.
×××
معمولاً کتاب یا فیلمی به آن شکل به کسی پیشنهاد نمی‌کنم چراکه ذائقه‌ی هرکسی متفاوت است.
ولی اگر اهل فیلم دیدن هستی، توی فیلم‌هایی که طی این چند سال دیدم فیلم "پلتفرم" یا سکو به کارگردانی گالدر اوروتیا عالی بود و فیلم "اسب دو پا" به کارگردانی سمیرا مخملباف هم عالی.
×××
حیف به نظرم کمتر این فیلم ایرانی دیده شد و چنان‌که شایسته بود، مورد تحسین واقع نشد.
هر دو فیلم در دو شرایط متفاوت، نفوذ قدرت حاکم بر عامه و اجبارهایی که خلاصی از آن به ظن آدم‌های گرفتار در آن جبر ممکن نیست را بخوبی به تصویر کشیده؛ بسیار جادویی، رقت‌انگیز، دردناک و درعین‌حال پیچیده و پر مفهوم.
اگر ندیدی ببین. اگر دیدی و تعمق نکردی بکن.
×××
تنها جمله‌ای که توانستم تلفیق این دو فیلم را بگویم همین است که:
ما اسب‌های دو پایی هستیم که حس می‌کنیم در طویله(سکو) گاهی زین به پشتیم گاهی پشت به زین! اما همیشه زین به پشتیم!
www.Soroushane.ir
