یکروز رفتم به دیدن یک اثر باستانی که تماماً بنای آن گِلی بود؛ گذر زمان چیز چندانی ازش باقی نگذاشته بود ولی هنوز بینهایت زیبا بود.
وقار داشت. عظمت داشت. شکوه داشت، عشق داشت و بلوغ داشت...
دیدن یک شاهکار معماری مخروبه، به من یادآوری کرد کسی که در زندگی خود و دیگران، شاهکار است حتی اگر گذر زمان یا آدمها تخریبش کنند باز زیبا خواهد ماند!
×××
گاهی بنای نو و سازنده از زیبایی یک مخروبه، جا میماند.
شاید بنا تخریب شود ولی زیبایی، تخریب نمیشود!
www.Soroushane.ir