تا سنی که چیزی از دنیا نمی‌فهمیم خاطره‌سازی می‌کنیم و در سنی که خیلی از دنیا می‌فهمیم، خاطره‌بازی!
ما آدم‌ها فارغ از هر سن و سال و هر رده و مقام و هر تفکر و تعصبی که داریم تمام عمرمان به دو بخش خاطره‌سازی و خاطره‌بازی تقسیم می‌شود.
این یعنی بخشی از عمر را بدنبال چیزهای تازه‌ای می‌رویم که خاطره‌انگیز میشوند و بخش دیگر عمر را با یادآوری آن خاطرات صرف می‌کنیم.
جدای از این‌که این خاطرات تلخند یا شیرین؟ مشقت‌اند یا شفقت؟ سرکوبگرند یا آموزنده؟ اما درهرحال ما عجیب درگیر آنیم.
×××
معمولاً خاطره‌سازی در سن کودکی و نوجوانی و کله‌خرابی‌های جوانی رقم می‌خورد و خاطره‌بازی را در سن میانسالی و بویژه کهنسالی که دیگر هیچ کاری از دستمان برنمی‌آید، دنبال می‌کنیم.
داستان این‌که در جوانی چه کردم و چه نکردم؟ را از زبان میانسالان و کهنسالان بسیاری شنیده‌اید... انگار دفتر اتفاقات تازه‌ی آدمی از یک سنی به بعد بسته می‌شود.
خاطره‌بازی درست زمانی است که محافظه‌کار شدیم؛ از چیزهای نو واهمه داریم؛ دلیلی برای یادگیری چیزهای جدید و عجیب نداریم و از خطر کردن می‌ترسیم. زیرا رفتن به‌سمت چیزهای جدید همیشه خطرناک است و کمتر کسی است که در میانه‌ی راه خود را به خطر بیندازد...
×××
آقای خاطری، دختران زیبایی داشت حتی اسم یکی از آنان خاطره بود. با خاطره، خاطرات چندانی نداشتیم جز این‌که تازه به آن محل آمده بودند و البته چون اتفاق تازه‌ای بودند و چون ما هم در بدو تازگی بودیم بدنبال خاطره‌سازی‌های خطرناکی هم پیش رفتیم اگرچه ناموفق بودیم؛ چون هم خاطری آدم سفتی بود و هم خاطره و خواهرانش میل چندانی نشان نمی‌دادند. با این وصف در کش و قوس مواجهه با اتفاقات تازه با خاطره‌های خانواده‌ی خاطری اتفاقات تازه‌تری هم می‌افتاد. مثلاً تصور کنید که می‌خواهید نامه‌ای را به یارتان برسانید که در این حین با یار دیگری روبرو می‌شوید!
×××
خاطرات سن جوانی، پیوستگی دارد؛ یعنی حین یا بعد و قبل از رفتن به سمت یک چیز تازه، چیز دیگر رقم می‌خورد...
اما دریغ از سن پیری... که نه به‌سمت چیز تازه‌ای می‌روی و نه چیز دیگری رقم می‌خورد؛ و تو می‌مانی و انبوهی از یادآوری چیزهای کهنه!
خاطره، پیر شده؛ آقای خاطری هم، ما هم همینطور؛ بجز تمام خاطرات کهنه که با آنان داشتیم و با یادآوری‌‌اش، تازه و جوان میشوند!
و این حسرت‌برانگیزترین اتفاق زندگی است...
×××
تا سنی که چیزی از دنیا نمی‌فهمیم خاطره‌سازی می‌کنیم و در سنی که خیلی از دنیا می‌فهمیم، خاطره‌بازی!
انگار همیشه خاطره با فهم و نفهمی، ارتباط دارد!
www.Soroushane.ir
