حافظه‌ی انسان صوتی است یا تصویری؟ ویدیویی است یا نوشتاری؟
انسان چیزی که در ذهن دارد از چه نوع رسانه‌ای است؟
چه چیزی روی پروتئین‌های مغز ما نقش می‌بندد؟ تا حالا به این فکر کردید؟ اصلاً مهم است فکر کردن به آن؟
×××
حافظه‌ی انسان فرآیند پیچیده‌ای دارد که ورودی‌های حسی مختلفی را در برمی‌گیرد. مطالعه‌ای که توسط محققان دانشگاه آیووا انجام شد نشان داده که انسان‌ها در مقایسه با صداها از توانایی بالاتری در به خاطر سپردن و یادآوری تجربیات بصری دارند.
×××
بعبارتی مغز از تصویر پشتیبانی می‌کند و حافظه‌ی بصری انسان قابل اعتمادتر از حافظه‌ی شنیداری است.
مغز ما به شدت به اطلاعات بصری متصل است و تصاویر را بر کلمات گفتاری ترجیح می‌دهد.
در واقع، تصاویر بصری یادگیری را تا 400٪ بهبود می‌بخشد و پیام‌ها را سریعتر از صدا منتقل می‌کند. بنابراین استفاده از تصاویر با کیفیت خوب در ترکیب با روایت خوب می‌تواند به یادآوری سریعتر منجر شود.
در نهایت، حافظه‌ی انسان می‌تواند ترکیبی از ورودی‌های صوتی، تصویری و نوشتاری باشد که البته اطلاعات بصری قابل اعتمادترین و ارجح‌ترین آنهاست.
×××
اما پس تکلیف کسی که چیزی لمس کرده، یک نوشته را خوانده و بویی را تجربه کرده چطور است؟
اینجا نیز مغز ظاهراً همه چیز را تحت لوای تصویر به خاطر می‌سپارد. بعبارتی حتی وقتی یک نوشته را می‌خوانید مغز سعی می‌کند یک تصویر از آن بسازد و آنرا در خود نگه دارد. این موضوع در احساسی که به دیگران و جهان پیرامون دارید هم صدق می‌کند.
بنابراین مغز ما بیشتر از هر چیزیَ یک حافظه‌ی تصویری است!
تصور کنید که میلیاردها تصویر در انبار حافظه‌ی مغزمان داریم و واکشی آنها بهمراه احساسی که به آنها داشتیم با حداقل زمان و حداقل برق مصرفی انجام می‌شود. چیزی که مغز هوش مصنوعی باید میلیون‌ها وات برق برای چنین کاری مصرف کند.
×××
این را گفتم که بدانید هوش مصنوعی قرن‌ها طول می‌کشد تا شبیه مغز انسان شود و بیشترین عملکرد را با کمترین انرژی مصرفی (درحد چند وات برق مصرفی مغز ما) بدست بیاورد.
این را گفتم که بدانی خیلی منحصری حتی اگر هیچ کاری نکنی!
www.Soroushane.ir
