نقل است در نبرد قادسیه، همان جنگ معروف بین سپاه ایران و سپاه اسلام، وزیدن باد مخالف بود که منجر به شکست ایرانیان شد.
دلایلی دیگری هم بود اعم از خیانت، نفاق، تماشاگر بودن دیلمیان که سپاهیان منتخب خسروپرویز بودند و...
اما باد و طوفان، سپاه اسلام را به جلوی می‌راند و جلوی پیشروی ایرانیان را می‌گرفت. همین شد که ما شکست خوردیم.
×××
اعراب، پیش از جنگ به ایرانیان نوشتند یا به اسلام بگرویید، یا جزیه [ مالیات از اهل کتاب] بدهید. بعبارتی از همان ابتدا آنان، چیزی جز سرخم کردن ایرانیان در برابر اسلام نمی‌خواستند.
پذیرفتن اسلام یا دادن جزیه به مسلمانان هر دو یک چیز بود و آن تحقیر ایران و ایرانی بود.
عاقبت برای سر خم نکردن، جنگیدیم اما ماحصل این شد که هم جنگ را باختیم، هم اسلام بر ما تحمیل شد و هم جزیه دادیم و هم می‌دهیم.
اما فقط این نبود. آن‌چنان که در یکی از نبردها [جنگ جلولاء] آنقدر مسلمانان کشتند و تجاوز کردند که عمربن خطاب از شر افزایش فرزندان زنان ایرانی اسير به خدا پناه می‌برد!
×××
ما بخاطر این‌که سر خم نکنیم می‌جنگیم!
اما بعد از چندین قرن این بار بجای مواجهه با سپاه خلفای راشدین، در برابر سپاه خلفای رافضی باختیم.
ما اکنون هم شکست خوردیم! چون عده‌ای خیانت کردند، عده‌ای منافق بودند، عده‌ای پشت کردند، عده‌ای تماشاگر بودند و مهم‌تر از همه باد مخالف از روبرو می‌آمد.
برای ما باد موافق نوزید، باد مخالف از هرسو درحال وزیدن بودن و هست.
آن‌چنان که بعد از این شکست، اکنون شاهد اعتراف و اعدام و پرداخت جزیه و... هستیم.
×××
جنگیدن، باد موافق است.
خیانت نکردن، باد موافق است.
پشت نکردن، باد موافق است.
تماشاگر نبودن، باد موافق است.
و باد مخالف نوزیدن هم، باد موافق است.
ولی همه اینها شد باد مخالف، تا شکست بخوریم.
×××
تا وقتی باد موافقی نوزد، پیروزی ممکن نیست و دلیل هر شکستی، باد مخالف است!
#مهسا_امینی#نیما_نوری
www.Soroushane.ir
