یافتن پاسخ این پرسش که:"برای انجام چه کاری به دنیا آمدی؟" فلسفه‌ی حضور ما را در جهانی که در آنیم تعریف می‌کند.
×××
در باور مصریان ماعَت یا Maʽat کسی بود که پایه‌ی زندگی این دنیا و ضامن رستگاری در آخرت بود البته که پیش‌تر گفتم دنیای آخرت یا دنیای دیگری وجود ندارد. دنیای موازی نیز یک توهم بیش نیست و آنچه در کتب مقدس و باورهای مذهبی بعنوان معاد، آن دنیا یا آخرت یاد شده چیزی نیست جز آینده.
این جهان مزرعه‌ی آخرت نیست؛ مزرعه‌ی آینده است. هرچه در این دنیا بکاری در دنیای دیگر درو نمی‌کنی بلکه در آینده درو خواهی کرد!
×××
ما باید دنیای حال را به‌گونه‌ای زندگی کنیم که حتی اگر عاقبت‌بخیر نشدیم عاقبت آیندگان را به خیر برسانیم. وگرنه آموت ما را خواهد بلعید. آموت نه یک دیو ماده‌ی روح‌خوار، که برای فراموشی توست. هیچ چیزی شبیه فراموشی روح آدم را نمی‌خورد!
همین‌که فراموش شوی یعنی محو شدی از هرچه هست و نیست.
***
یک کشاورز روستایی ساده و بی‌سواد به اندازه‌ی انیشتین حضورش در این جهان لازم است. مهم این نیست چقدر سطح سوادت بالاست یا در کدام آکادمی افاضه‌ی فضل می‌کنی. مهم این است آنچه فکر می‌کنی هستی و باید باشی را برای کاستن زشتی‌های جهان بکار ببری.
همچنان که یک دانشمند می‌تواند به زشتی‌های جهان بیفزاید و بمب اتم بسازد یک کشاورز هم می‌تواند گندم آفت‌داری را به خورد مردم دهد!
همچنان که یک دانشمند می‌تواند با کاوش در علم، افق زیباتری را به رخ همگان بکشاند یک کشاورز نیز می‌تواند گندمی بکارد که همنشین سفره‌ی مردم شود.
×××
رسالت ما چیست؟ ما همینیم یا می‌شود تغییرش داد؟ می‌توانیم دنیا را زشت‌تر کنیم یا از زشتی‌هایش بکاهیم؟ البته که ما در انجام هر دوی اینها تبحر داریم. بخاطر این‌که دنیا جای زیبایی برای زیستن نیست!
ولی ما از هر مرام و مسلکی که هستیم با هر سطح سواد و شعوری که داریم، فقط یک چیز را باید بپذیرم که صدالبته جهان انسانی، کم از حیات وحش ندارد و با تمام توحش عقاید و رفتارها جای خوبی برای زیستن نیست. اما با یافتن پاسخ به رسالت درست حضورمان شاید بتوان قدری از دردها و زشتی‌های این جهان را کاست.
×××
ما یا ناظر اتفاقاتیم یا مجری اتفاقات.
اگر ناظریم، ناظر خوبی باشیم و اگر مجری اتفاقاتیم هرچه را در توان داریم به زیبایی رقم بزنیم تا دنیای آینده را هم زیبا کند و یا از بیشتر زشت شدنش بکاهد!
شاید به وقتِ گذاشتن قلب آدم‌ها در ترازو، وزنش از پَر ماعَت سبک‌تر بود!
ماعَت کسی نیست جز خودت! پَر ماعَت چیزی نیست جز رسالتت؛ ترازو چیزی نیست جز قضاوت آیندگان؛ و آموت هم کسی نیست جز آینده!
#مهسا_امینی #سپیده_قلیان
www.Soroushane.ir
