از شهریور یا سپتامبر ۲۰۱۱ تا۲۰۲۲ یعنی به مدت بیشتر از ۱۰ سال به همان اندازهي عمر مذاکرات هستهای (البته تاکنون!) در وبسایتم نوشتم و نوشتم از زندگی شخصیام، از علایقم، از سیاست، از مطالب تخصصی حوزهی فناوری، از دیدگاهم نسبت به مسائل روز و از فلسفه و تاریخ و شعر و داستان و رمان...
نتیجهاش شد هزاران مطلب پراکنده یا بههم پیوسته، گاه کوتاه و گاه بسیار بلند...
پیش از این نام سایتم چیز دیگری بود که آن را از مدار وب خارج کردم ولی این سایت سروشانه، شبیه تلسکوپ جیمزوب است که قرارست دورترین نقاط تاریک ذهنم را نشان دهد. این سایت شبیه دفتر صد برگی شده که مملو از مشق شب است.
به نظرم کارنامهی اینترنتی قابل قبولی است و این نتیجهی هزاران ساعت نوشتن است.
مطالبش متنوع است. به قول مخاطب عزیزی که کامنت گذاشته بود و گفته بود سایتت شبیه مجله است. حق با اوست و براستی که یک مجله است و شوربختانه یا خوشبختانه من تنها سردبیر این مجلهام البته تنها عضو هیئتتحریریهی آن نیستم زیرا بسیاری با ثبت نظراتشان مطالب را همراهی کردند.
×××
۱۰ سال عمر زیادی است اما به یک چشم بههم زدن گذشت هرچند برای دیدن این چشم به هم زدن باید ۱۰ سال صبر میکردم! تلخ و شیرین، درست و نادرست، نوشتم و نوشتم تا یادگار بماند. شکی نیست که بیهوده به نظر میرسد ولیکن گاهی میگویم شبیه قصهی "رود و دریا" باش. رودی که نخواست به دریا بریزد اما بعد از سالها خروشانی و آبیاری زمینهای بسیاری، عاقبت به دریا سرازیر شد و گفت:"نمیدانم چقدر به خواستهی دلم پاسخ دادهام؟ چقدر از بودن خود دلشاد بوده و چقدر خودِ خودم بودهام و چقدر از زندگی لذت بردهام؟ اما من به دنبال آنچه خواستم رفتم و لذت بُردم و از کار خود خرسندم. درست است که من هم به حرف آن رود دیگر رسیدم و باید به دریا میرفتم من نیز شبیه او رودی هستم همیشه جاری، که به دریا میریزد از سرچشمه تا ابدیت. ولی اثری از بستر گستردهی من در تمام خشکی این زمین پابرجاست، اگرچه مقصد همیشه دریاست!"
×××
دوستان زیادی یافتم هرچند موفق به دیدارشان نشدم و فقط به همین همدلی و همفکریشان قناعت کردم ولی به پاس تقدیر از کسانی که این سایت را همراهی کردند و در آن اقدام به ثبتنام و درج نظراتشان کردند چه نظر منفی و چه مثبت و چه انتقادی، قصد دارم لطفشان را بهشکلی جبران کنم.
آدرس ایمیلشان محفوظ است و حتماً با آنان مکاتبه خواهم کرد.
بزودی...
www.Soroushane.ir