این روزها به لطف تاکسیهای اینترنتی، فروشگاههای همهرقم فروش زنجیرهای، فروش آنلاین درب منزل و بسیاری از خدمات در محل، کاری شده، کارستان؛ تا زمان را بهتر مدیریت کنیم و در وقتمان حسابی صرفهجویی شود. دمشان گرم!
حتی گاهی پول بیشتری میدهیم تا کمتر تنلشمان را تکان دهیم.
اما با این تفاسیر چرا بازهم وقت نداریم!؟
وقت بهبود فردی، وقت دیدار با خانواده و دوستان و از همه مهمتر وقت مطالعه!
شک ندارم حتی اگر با تاکسی هوایی هم جابجا شویم، تماماً در خانه بنشینیم و مفت بخوریم و مفت پول دربیاوریم بازهم وقت نداریم. چرا؟ شاید چون زندگی کردنهایمان بیمعنا و بیرسالت است!
×××
دنبال پول بیشتریم یا دنبال کار بیشتر؟
پاسخ روشن است؛ اگر کارکن بودیم که کارهای بهبود و توسعهی فردی را کنار نمیگذاشتیم پس کارکن نیستیم. اگر دنبال پولیم با همین رویهی لاکپشتی و کرختی و با همین سطح آگاهی و دانش فعلی، همینی که هست، هستیم!
ما فقط گلهمندیم که وقت نداریم. درحقیقت وقت داریم اما آن را با گشاد بودن طاق میزنیم.
×××
از خودت بپرس اینهمه وقت را با چه چیزی هدر میدهم؟
زمان برای من و تو و بسیاری دیگر به یک اندازه است اما یک نفر آنقدر مفید ازش استفاده میکند که گویی فردا میمیرد و یک نفر آنقدر لَخت است که گویی عمرش هرگز به پایان نمیرسد.
چطور میشود که یک نفر هم کار میکند هم درس میخواند و هم چندین زبان خارجه بلد است؟ اما اکثرمان امروزه، نه کتابی میخوانیم، نه مسافرت آنچنانی میرویم، نه درس درست و حسابی میخوانیم و نه کار درست و حسابی! جز اینکه شب و روز فکرمان توی چیز است و چیزمان توی کار! اما بدبختی این است که بازهم با اینهمه فکر، چیز درست و حسابی هم به دندان نمیگیریم!
مشکل کجاست؟
اینهمه در وقت صرفهجویی میکنیم که چه غلطی بکنیم؟ اصلاً از چه چیزی میزنیم برای چه چیزی؟ اکنونهایمان صرف چه میشود؟ جز به بطالت محض!؟
این آدمها زین به که فروشند چه خواهند خرید!؟
www.Soroushane.ir