الماس!
چون کوه نوری عشق من، دریای نوری، در دو سنگ
نادر شوم، هندو شوی، من نور را آرم به چنگ
پیروز میدانت شوم، مجنون خندانت شوم
با لشکری از خاطرات، برپا کنم آشوب و جنگ
غارتگرم در هر نفس، من عاشقم بیشک و ترس
یا جان دهم در جنگ تو، یا میشوم تیمور لنگ
بر تختطاووست نشست این فاتح ایرانزمین
الماس تو چون قیمتیاست احساس من بیشرم و ننگ
www.Soroushane.ir