فشار زیادی آوردند تا معلم، دانش‌آموزی را نزند. انجمن‌ها ساختند، قوانین وضع کردند و معلمان را تنبیه کردند تا دست از تنبیه دانش‌آموزان بردارند. درست هم هست کسی که در پی آموختن دانش است نیازی به سیلی نیست. بخواهد می‌آموزد نخواهد، نه.
اما اکنون هر دانش‌نیآموزی خود را محق می‌داند تا معلم را بزند این تنبیه نه برای دانش است و نه برای آموختن.
این سیلیها از کسانی برمی‌آید که یا به مدرسه گفتند، حوزه؛ یا مدرسه نرفته‌اند یا نیمه‌کاره رها کردند و شدند امیر و سردار و سپهبد و رئیس جمهور و یا شدند عالم فقه نفتی! در تمام این حالات، مشخص است که هیچ دانشی نیاموخته‌اند. وگرنه روزگار آن‌قدر به آن‌ها میدان نمی‌داد که دست روی آموزگار بلند کنند!
الان که فکرش را می‌کنم، سیلی استاد لازم است برای کسی که دانش نمی‌آموزد، چون فقط یک دانش نیاموخته، سیلی به صورت استاد می‌زند. کسی که نمی‌فهمد را باید زد، نه کسی که می‌فهمد! می‌بینی چقدر دردناک است عوض شدن جای این دو!؟
اما فراموش کردند، دیگر این سیلیها هم درد ندارند چون صورت این معلمان مدت‌هاست با سیلی خودشان سرخ شده.
www.Soroushane.ir
