به دنبال سرچشمه‌ها و آبشخورها و بُن‌مایه‌ها باید گشت یا به‌دنبال استخراج چیزی از دل خاک!؟
بسیاری از نیروهایی که در سازمان به‌کار گرفته می‌شوند یک بُن‌مایه‌ی مشخصی دارند که سازمان برای هدفی آنها را در مکانی گرد هم می‌آورد ۸ ساعت ازشان کار می‌کشد و آنان نیز با حقوق سربرج به زندگی روزمره‌اشان خواهند رسید. این بن‌مایه، یا تخصص است یا تجربه و یا حتی هیچ‌کدام. بلکه صرفاً یک آشنایی و پارتی با فلان و بسان مدیر است. این نوع رویکرد یک بازی به ظاهر دو سر برد. اما در باطن هر دو سر شکست می‌خورند. زیرا سازمان پول می‌دهد زمان می‌خرد و کارمند، پول می‌گیرد که زمان بفروشد! و این بدترین شکل از منابع انسانی است. اکثر سازمان‌های دولتی، خصولتی و البته خصوصی از این دست هستند. نیروهای گذرا که چون جریان آب می‌آیند و می‌روند. تعریف حضور و وجود آنها در هر لحظه، وضعیت اکنون است! اگر اکنون، مطلوب باشند نگه‌داشته می‌شوند و اگر اکنون، نامطلوب سازمان باشند به‌سرعت تعدیل، اخراج و یا آنقدر سرخورده‌اش می‌کنند که ترک کار کند! این یعنی جایگزینی اکنون، با لحظه‌ی بعد! زیرا سازمان و کارمند درگیر زمان هستند. زمان اکنون! برای کارمند، زندگی و کار در لحظه‌ی اکنون کفایت می‌کند. و برای سازمان، پرداخت دستمزد اکنون‌های سپری شده و یا صرف شده! آنها به اندازه‌ی همان بُن‌مایه تلاش می‌کنند.
----
اما اگر دنبال معادن انسانی باشیم چطور!؟ در این حال سازمان در پی گنج می‌گردد. هر کسی را به‌سوی کسب و کار خود نمی‌کشد بلکه در پی افرادی می‌رود که اکنونِ سازمان و هم اکنونِ خود را تغییر دهند. کاوش و استخراج چنین گنج‌هایی دشوار است. بخاطر همین است که افراد بسیار باتجربه، پُرانگیزه و خلاق کم‌اند. زیرا طلا کمیاب است و چنین است که همیشه ارزشمند باقی می‌مانند. این طلا کهنه نمی‌شود چون مدام در حال یادگیری است. از ارزش نمی‌افتد چون مدام در پی خلق ارزش است.
----
معادن انسانی، یک کوه است. اما فقط یک یاقوت زیر آنست. باید بشود آنرا استخراج کرد. حتی اگر مدت‌ها، گودبرداری و خاک‌برداری کنید. معدنی از انسان‌های ناب، تمام چیزی است که یک کسب و کار را به سوی موفقیتی بی‌مثال سوق می‌دهد. چنین معادنی از دور به چشم نمی‌آیند. باید به سمت‌اشان رفت و آنها را از دل خاکِ پختگی، تجربه و عشق به ماندگاری و ارزش، بیرون کشید.
آیا تاکنون چنین معدنی را یافته‌اید!؟
اگر چنین گنجی یافتید از این معدن، آنرا ساده از دست ندهید. قدرش را بدانید و برای حفظ آن از مفقودی و سرقت هر کاری بکنید. طلا، واقعاً ارزشمند است آنرا به آهن تبدیل نکنید!!
