چطور از گود لینکدین بیافتیم بیرون؟
لینکدین هنوز بطور کامل در ایران یک شبکه‌ی محتوامحور نیست؛ همچنان به زعم برخی، محل شغل‌یابی است. اگر کسی از سر بیکاری دنبال شغل باشد این ورا سروکله‌اش پیدا می‌شود؛ یا شرکتی که لنگ چارتا نیروی متخصص باشد...
×××
اما همین نیمچه محتوامحوری لینکدین، سبب شد برخی کاربرانش میلیونی شوند از جهت میزان بازدید و...
برخی شدند جزو تاپ‌تن‌ها، برخی تاپ‌انگیج و برخی تاپ‌ویس...
اما من و امثال من که نه اهل عکس و اِکس و مَکسیم و نه اهل شبکه‌سازی و نه بده‌بستان و نه چیزی... شدیم تاپ‌شلوارک.
معلوم است با این فرمان، کسی خوشش از توی چشممان نمی‌آید 🙂
ازاین‌رو راحت می‌افتی بیرون از گود؛ حتی اگر قدیمی‌ترین عضو چنین محفلی باشی و یا میلیون‌ها واژه‌ی پر از دقت و احساس را قطار کرده باشی و چیزی نوشته باشی که تماماً از آن خودت است نه دیگری...
×××
و ما؟ نه با کسی ناهار خوردیم، نه پست حمایتی زدیم، نه رزومه روی رزومه چسباندیم و نه قمپز در کردیم و نه قمبل کردیم بسوی در... 🙂
فقط نوشتیم و نوشتم و عندیشمندانه اندیشیدیم و....
×××
اما خب، در سرزمینی که محتوا بدون ادا، شنیده نمی‌شود، طبیعی‌ست که بی‌صدا بیفتی بیرون از گود. حتی اگر سال‌ها از ساکنان اول این کوچه و از بومیان تمدن‌ندیده و وحشی این سرزمین باشی. 🙂
www.Soroushane.ir
