تقریباً ریشه‌ی کلمه‌ی حامله در اکثر زبان‌ها همان معنی حمل و باردار بودن را برمی‌گرداند. ولی در کوردی، به زن حامله می‌گوییم "دوگیان".
به معنی دارنده‌ی دو تا جان!
×××
دوگیان نمایانگر زنی است که دو جان دارد؛ یکی جان خودش و دیگری جان فرزند. چیزی شبیه جان‌های متعدد در بازی‌های رایانه‌ای؛
مهم نیست فرزند توی شکم مادر، یک قلو است یا چندقلو؛ همه‌ی آنان تحت لوای یک گیان(جان) قرار می‌گیرند و جان دیگر خود مادر است.
زن دوگیان ارج و قرب والایی دارد او حامل دو تا جان است؛ دو جان شکننده؛ جان فرزند وابسته به جان مادر؛ و جان مادر به جان فرزند.
×××
مفهوم دوگانگی جان در واژه‌ی "دوگیان" یا زنی که دو جان دارد، می‌تواند به تفکر درباره‌ی مرگ و زندگی کمک کند، زیرا در فرآیند بارداری، مادر نه‌تنها جان خودش را بلکه آینده و زندگی فرزندش را نیز در نظر می‌گیرد.
بعبارتی مادر، روح پرورش نمی‌دهد بلکه خالق یک یا چند جسم جدا و جاندار است؛ خالق آینده است. هیچ نیست بلکه وجود است و وجودی را خلق می‌کند؛ فرزندش از عدم جان نمی‌‌گیرد.
دوگانگی جان، دوگانگی جسم و روح نیست بلکه دقیقاً دو جسم در پیوندی عاطفی و فیزیکی است؛ دو جان جدا از هم ولی وابسته بهم؛ دو جان متمایز ولی درهم.
×××
می‌گویند احساس حرکات جنین درون شکم، بسیاری از مادران را به وجد می‌آورد و حس واقعی بودنِ وجود یک زندگی جدید را به آنان می‌دهد؛ چیزی که مردان هرگز حسش نکرده‌اند..
با این‌حال:
گاه یک جان را می‌توان از بدن مُرده‌ی مادر بیرون کشید.
گاه از بدن زنده‌ی مادر، می‌توان یک فرزند مُرده را بیرون کشید.
گاهی، هم جان مادر و هم جان فرزند سر حادثه یا سرزا کشیده می‌شود.
جدا از دوگیان بودن در حاملگی، بعد از زایش هم مادر، دوگیان است؛ چراکه اکثر مواقع وقتی فرزند به دنیا می‌آید مادر، جان دوباره‌ای می‌گیرد!
www.Soroushane.ir
