توی زیرساخت شبکه در فناوری اطلاعات بخشی از پردازش‌ها بصورت محلی است؛ یعنی نیازی نیست هرچیزی به سرور مرکزی ارجاع شود. موضوعات پرتکرار و کم اهمیت را می‌توان در این سرور محلی انجام داد.
سرور مرکزی چیزی شبیه دولت فدرال است و سرور محلی هم ایالتش‌هایش.
این سناریو در مرورگرها و کوکی‌ها نیز صدق می‌کند و البته در برنامه‌نویسی سمت سرور و کلاینت.
در هوش مصنوعی نیز ظاهراً قرار است اهم پردازش‌های پرتکرار روی موبایل یا کلاینت‌ها پاسخ داده شود.
این کار چه کمکی می‌کند؟
. سرعت بیشتر در پاسخگویی
. افزایش امنیت
. کاهش ترافیک سرور مرکزی
. و درنهایت کیفیت مطلوب‌تر.
×××
در بدن انسان نیز همین داستان وجود دارد. بعبارتی زمانی که دستتان به چیز داغ می‌خورد و فوراً آن را می‌کشید، این واکنش ابتدا به صورت یک انعکاس نخاعی (ریفلکس نخاعی) عمل می‌کند. در این حالت، اطلاعات از گیرنده‌های حسی در پوست به اعصاب محیطی و سپس به نخاع منتقل می‌شود.
نخاع فوراً دستور می‌دهد تا عضلات دست به حرکت بیفتند و دست را از آن چیز داغ دور کنند، بدون اینکه نیاز به پردازش در مغز باشد.
با این حال، این سیگنال‌ها به مغز نیز ارسال می‌شوند تا به شما احساس درد بدهند و شما از این اتفاق مطلع شوید. مغز پس از دریافت این سیگنال‌ها، ممکن است واکنش‌های بیشتر یا آگاهی از وضعیت را فراهم کند، اما تصمیم‌گیری و واکنش فوری توسط نخاع انجام می‌شود که در اینجا نقش یک سرور محلی را برعهده دارد.
×××
هوشمندی فقط در مغز نیست؛ می‌توان گفت تقریباً همه‌جای بدن هوشمند است.
بطور مثال پوست ما هوشمند است، فرایند ترمیم یک زخم، روندی است محلی؛ و مغز چندان درگیر چندوچون این فرایند نیست.
بازسازی یک پوست سوخته شده یا خراش‌برداشته درست همان چیزی است که از یک سرور محلی نیاز داریم. دراین بین مغز تنها پس از پردازش‌های محلی، احساس درد و وضعیت را کنترل می‌کند.
×××
بسیاری از عادات ما چنان پرتکرار و نهادینه شده که اصلاً انگار مغز آن‌ها را پردازش نمی‌کند؛ مثل سوگیری‌ها، قضاوت زودهنگام، فشردن پا روی پدال خودرو و....
عادات نیز شبیه سرورهای محلی رفتار می‌کنند.
×××
پیچیدگی معنادار یعنی: هر بخشی به نوبه‌ی خود، هماهنگ و زیبا، در مسیر کمال و تکامل برقصد!
www.Soroushane.ir
