این همان حکایت کیک یا واگعیی است!
بالاخره چکار کنیم؟ آیا با هواداری از کسی او را الکی بزرگ می‌کنیم؟
پیش از پاسخ به این، ابتدا باید بدانیم از کی هواداری می‌کنیم؟ و هدف ما از هواداری‌اش چیست؟
×××
هرکسی جهان‌بینی متفاوتی دارد و بلوغ و نبوغ هرکسی صرفاً به وسعت مطالعاتش نیست بلکه به پهنای اندیشیدن و نشخوار آنچه که در ذهن فروبرده هست.
به‌شخصه هوادار کسی نیستم؛ ولی سخن درست یا غلط را از هرکسی می‌شنوم. هر کتاب و هر فیلم و هر موسیقی را نیز گوش می‌دهم. هر حرفی را نیز، چه از زبان یک کودک باشد، چه یک دیوانه و چه یک آدم خردمند، باجان و دل گوش می‌دهم اما تا با خود نشخوارش نکنم نمی‌پذیرم.
×××
تشکر از دیگری، وانمودی به الکی بزرگ کردن او نیست. همچنان که شما برای نعمت‌هایتان شکرگزاری می‌کنید برای داشتن یک حلقه‌ی خوب از آدم‌های موفق و اثرگذار، می‌توانید قدردان هم باشید.
دوست خوب، یک نعمت است. معلم خوب، نیز نعمت است.
این‌که خوب بودن را چه کسی مشخص می‌کند؟ به دانش‌آموز و سطح بلوغش برمی‌گردد.
ممکن است کسی برای من اثری نداشته باشد اما راه زندگی را به دیگری نشان داده باشد!
×××
بنابراین ذکر این‌که از فلان کس، فلان چیز را آموخته‌ایم یا مسیری تازه به روی‌مان گشوده، چیزی نیست که لقب الکی بزرگ را به آن دهیم.
به‌هرحال همچنان که او از شکم مادر اثرگذار بیرون نیامده ما نیز بی‌تأثیر نخواهیم مٌرد!
×××
بااین‌حال گهگاهی فرد، خودش را به یک آدم اثرگذار و یا بظاهر اثرگذار می‌چسباند بدین‌سان می‌خواهد سری توی سرها پیدا کند. یا این‌که از کسی دم می‌زند که حرفی برای گفتن ندارد. شبیه همان سیستم چاپلوسی بین رئیس و مرئوس در سازمان‌ها.
لقب الکی بزرگ را باید به کسانی نسبت داد که واقعاً اثرگذار نیستند و هیچ کاری نکرده‌اند و فرد صرفاً بجهت شبکه‌سازی یا خودنمایی از آن بهره می‌گیرند.
×××
از طرفی آدم‌هایی هستند که نه آن فرد اثرگذار را می‌شناسند و نه قدردان حضورش هستند. یک جمله‌ی حسابی تاکنون ننوشته‌اند اما قدرت تخریب زیادی دارند. این ریشه در حسادت دارد شاید!
×××
در کل طی چندسالی که در لینکدین فعالیت داشتم دی‌داد را یک فرد کوشا دیدم که مطالعاتش را نشخوار کرده و بسیار نوشته؛ ولو این‌که معلم من نباشد و یا بر من و همگان اثر نکرده باشد.
دانش‌‌آموزانش محق‌اند سپاسگزار معلمشان باشند با هر بیانی که دوست دارند!
www.Soroushane.ir
