راجع به خطرات هوش مصنوعی بسیار گفته‌اند. اما به گمان من هوش مصنوعی در پیشرفته‌ترین حالت به تنهایی، خطری ندارد مگر آن‌که شبیه انسان علاوه بر اندیشه و حافظه، به فیزیک و مکانیک بدن هم مجهز شود.
بعبارتی ترکیب هوش مصنوعی با بازوهای رباتیک و بدست گرفتن ماهرانه‌ی ابزارها و استفاده از ابزارهایی چون چاپگرهای سه‌بعدی و یا برعکسَ قرارگیری هوش مصنوعی در فیزیک بدن انسان، دیگر به معنای واقعی انسان را کنار می‌زند و این دور از انتظار نیست.
×××
با این حال نمی‌شود که جلوی پیشرفت را از ترس پیشرفت گرفت!
بجای ترس از رشد این هوش، بایستی انسان با استفاده از همین هوش، خود را فراتر و یا مماس با آن بکند.
می‌بینم روزگاری را که هیچ دانشگاهی نیست. هیچ زبانی نیازی به یادگیریش نیست، هیچ حرفه و مهارتی نیز نیازی به آموختنش نیست و ...
سبک زندگی آدمی به کل تغییر خواهد کرد. همه‌ی این‌ها در یک ریزتراشه‌ی زیستی مجهز به هوش داخلی، انسان را غول اطلاعات و توانایی خواهد کرد.
در کل فناوری کاری می‌کند که هر روز زمان آزاد بیشتری داشته باشیم تا بیشتر، طولانی‌تر و آسوده‌تر زندگی کنیم...
البته ته این آزادی کجاست و ما آنزمان دقیقاً چکار خواهیم کرد؟ نامعلوم است. شاید آنزمان میلیاردها انسان فقط نشسته‌اند تا ببینید میلیاردها ربات هوشمند چه می‌کنند!؟
اما یقین دارم انسان، افسار هوش صدها سال آینده را هم در دست خواهد داشت.
در آینده‌ای که من تصور می‌کنم، همه دانشمندند بی‌آن‌که حتی یک صفحه از یک کتاب را خوانده باشند!
×××
تصور کنید در فضاپیماهای سال‌های آتی، چند ربات مجهز به هوش مصنوعی و یا چند انسان مجهز به هوش مصنوعی! بروند مریخ یا سیارات دوردست...حتماً زندگی‌ها خواهند ساخت به‌دور از تصور ما.
نسل بعدی انسان خردمند، انسان هوشمند است.
آینده، تماشایی است!
www.Soroushane.ir
