به سروشانه خوش آمدی!

من هادی احمدی هستم؛ نویسنده، شاعر و مدرس ITIL.

به‌شدت وسواس دارم روی سبک منحصر نوشتن، معنا و پیام!

اینجایی که هستید وب‌سایت من است؛ وب‌سایت شاعری بنام سروش که به‌منظور به اشتراک‌گذاری آثار، ایده‌ها، مقالات، دانستنی‌ها و تجربیاتم ایجاد شده. هر صفحه‌اش، داستانی منحصر به فرد دارد و نگاهی عمیق و چند بعدی را داراست که بی‌پروا نوشتمش؛ از مطالب آموزنده‌ی تخصصی در حوزه‌ی فناوری اطلاعات و ITIL گرفته تا روزنویس‌های دغدغه‌وار، صفحاتی از کتاب‌هایم، اشعار و…
اینجا مکانی است برای کشف، یادگیری و آگاهی؛ شما را از دانستی‌هایم بی‌نصیب نمی‌گذارم پس مرا از نظراتتان بی‌نصیب نگذارید. حرف‌های تازه‌ای دارم که بسیاری از آن‌ها را نوشته‌ام و خواهم نوشت. حرف‌های مگو، حرف‌های بی‌پروا، تابوهای شکستنی!

بی‌صبرانه منتظرم تا ببینم این نوشته‌ها چه کمکی به شما کرده؟

به قلم من، اینجا چه چیزهایی در انتظار شماست؟

آخرین نوشته‌های من:

و هزاران مطلب منحصر و یکتا را از این شیدای نوشتن بخوانید….

جستجو

5 اردیبهشت 1403

آلوقند!

داشتم فکر می‌کردم به چه کارهایی تن زدم؟اولین شغلی که در ۷ سالگی داشتم فروش آلوقند بود؛ شاید این عنوان […]
4 اردیبهشت 1403

جای خلوت!

دایه شیرین (مادرم) می‌گوید:”این هادی پسرم همیشه دنبال جای خلوته! “منظورش از جای خلوت، محلی برای خلاف کردن است؛ بی‌‌آنکه […]
29 فروردین 1403

ماست!

ماست‌بندی سرکوچه، جوان خوش‌مشربی است ولی مرا نمی‌شناسد و من هم او را؛ فقط با لقب “همسایه” همدیگر را صدا […]
28 فروردین 1403

شادانپور!

جنگ که شد تنها کفشی که در دسترس ما بود کفش گالش یا جیری لاستیکی بود بنام شادانپور؛ حتی از […]
18 فروردین 1403

توجیه‌المسائل!

قد بلندم، رژه‌ی منظم با پاهایی که از حلق باسن تا فرق سر بالا می‌رفت، حضور همیشگی و ورزیده در […]
14 فروردین 1403

خط ثابت!

دیروز بعد از ۲۳ سال یکی از دوستان هم‌دانشگاهی-دوره‌ی کاردانی- پیام داد.طفلک از جستجوی توی اینترنت به من رسید و […]
error: لینک های همرسانی مطلب در سمت چپ صفحه هست دوست داشتی به اشتراک بگذار!