به سروشانه خوش آمدی!
من هادی احمدی هستم؛ نویسنده، شاعر و مدرس ITIL.
به‌شدت وسواس دارم روی سبک منحصر نوشتن، معنا و پیام!
اینجایی که هستید وب‌سایت من است؛ وب‌سایت شاعری بنام سروش که به‌منظور به اشتراک‌گذاری آثار، ایده‌ها، مقالات، دانستنی‌ها و تجربیاتم ایجاد شده. هر صفحه‌اش، داستانی منحصر به فرد دارد و نگاهی عمیق و چند بعدی را داراست که بی‌پروا نوشتمش؛ از مطالب آموزنده‌ی تخصصی در حوزه‌ی فناوری اطلاعات و ITIL گرفته تا روزنویس‌های دغدغه‌وار، صفحاتی از کتاب‌هایم، اشعار و…
اینجا مکانی است برای کشف، یادگیری و آگاهی؛ شما را از دانستی‌هایم بی‌نصیب نمی‌گذارم پس مرا از نظراتتان بی‌نصیب نگذارید. حرف‌های تازه‌ای دارم که بسیاری از آن‌ها را نوشته‌ام و خواهم نوشت. حرف‌های مگو، حرف‌های بی‌پروا، تابوهای شکستنی!
بی‌صبرانه منتظرم تا ببینم این نوشته‌ها چه کمکی به شما کرده؟
به قلم من، اینجا چه چیزهایی در انتظار شماست؟
آخرین نوشته‌های من:
عدد مدد!
عدد مدد!
خیلی‌ها می‌گویند سن یک عدد است؛ ولی فقط اندکی تفاوت هست بین سن بیولوژیکی با سن شناسنامه‌ای.
هرچقدر هم خوب مانده باشی بهرحال اگر ۴۰ سال عمر کرده‌ای، ۴۰ سالت است؛ حتی اگر چُس‌چهره یا Babyface باشی!
دلت جوان است پوست چروکت را چه می‌کنی؟ پوستت چروک نیست، موی سپید را چه می‌کنی؟ مویت سفید نیست ذهن خسته را چه می‌کنی؟
نمی‌شود گذر هزاران روز را نادیده بگیری و به عدد بودنش بسنده کنی؛ چون این ۴۰ سال، عددسازی نیست!
×××
تعداد کانکشن،...
ادامه...
غزل شرح حال!
غزل شرح حال!
غزل آیت‌الله خامنه‌ای:
گامی به راه و گامی در انتظار دارم
سرگشته روزگاری پَرگارـ‌وار دارم
دلبسته‌ی امیدی در سنگلاخ گیتی
رَه بی‌شکیب پویم، دل بی‌قرار دارم
یک عمر می‌زدم لاف از اختیار و اینک
چون شمع، اشک و آهی بی‌اختیار دارم
گو ابرِ غم ببارد تا همنشین عشقم
از غم چه باک دارم کاین غمگسار دارم
نبود روا که گیرم جا در حضیض پَستی
سیلم که هستی خود از کوهسار دارم
سرشارم از جوانی هر چند پیر دهرم
چون سرو در خزان نیز رنگ بهار دارم
از...
ادامه...
زیبایی بصری!
زیبایی بصری!
قبلاً که جوان بودم و فکر می‌کردم با نریختن زباله‌های بازیافتنی و بازنیافتی به دل طبیعت، خیلی انسان باشعور و طبیعت‌دوستی هستم یکهو چیز دیگری نمایان شد که شرمنده‌ام کرد!
×××
در سفری، اتفاقی با آمین، یک دختر لاغر، خندان و طبیعت‌گرد، همسفر شدیم.
تمام زباله‌های خودمان و حتی زباله‌های دیگران که رها شده بود را به‌دقت مثل همیشه برداشتم که نشان دهم چقدر حافظ محیط زیستم؛ بعد نشستیم به تخمه شکستن.
آمین خوشحال بود ازاین‌که فقط به زباله‌های خودم اکتفا نکردم....
ادامه...
و هزاران مطلب منحصر و یکتا را از این شیدای نوشتن بخوانید….
جستجو