به سروشانه خوش آمدی!
من هادی احمدی هستم؛ نویسنده، شاعر و مدرس ITIL.
به‌شدت وسواس دارم روی سبک منحصر نوشتن، معنا و پیام!
اینجایی که هستید وب‌سایت من است؛ وب‌سایت شاعری بنام سروش که به‌منظور به اشتراک‌گذاری آثار، ایده‌ها، مقالات، دانستنی‌ها و تجربیاتم ایجاد شده. هر صفحه‌اش، داستانی منحصر به فرد دارد و نگاهی عمیق و چند بعدی را داراست که بی‌پروا نوشتمش؛ از مطالب آموزنده‌ی تخصصی در حوزه‌ی فناوری اطلاعات و ITIL گرفته تا روزنویس‌های دغدغه‌وار، صفحاتی از کتاب‌هایم، اشعار و…
اینجا مکانی است برای کشف، یادگیری و آگاهی؛ شما را از دانستی‌هایم بی‌نصیب نمی‌گذارم پس مرا از نظراتتان بی‌نصیب نگذارید. حرف‌های تازه‌ای دارم که بسیاری از آن‌ها را نوشته‌ام و خواهم نوشت. حرف‌های مگو، حرف‌های بی‌پروا، تابوهای شکستنی!
بی‌صبرانه منتظرم تا ببینم این نوشته‌ها چه کمکی به شما کرده؟
به قلم من، اینجا چه چیزهایی در انتظار شماست؟
آخرین نوشته‌های من:
هویج!
هویج!
دوستی داشتم پولدار. هر روز یک ماشین خفن سوار می‌شد؛ در جایی که کار می‌کردیم زنی نمانده بود که تور نزده باشد.
می‌پرسید قیافه‌اش؟
هویج!
هم از تیزی چانه، هم از موهای کم‌پشت، هم درازی صورتش و هم لاغری‌اش تماماً نمایانگر یک هویج کامل بود.
کلاً خدا می‌داند به کی پول بیشتری بدهد! 🙂
نه زبان خوش داشت و نه چیزی. اما خودروهایی که سوار می‌شد دل همه را می‌برد.
البته در آن سن، مشخص بود که از چیز بابایش بالا رفته؛ اما این‌‌ها...
ادامه...
پوست گردو!
پوست گردو!
چندین سال پیش در یکی از شرکت‌های خودرویی، جلسه داشتم.
مدیر فناوری اطلاعات آن سازمان، تمام نگرانی‌اش این بود و می‌گفت:"محصول و خدمت شما عالیه؛ ولی آقا من نمی‌تونم به ایرانی‌هایی که چیزای خارجی ارایه میدن اعتماد کنم. فردا یهو مدیرعامل و کارشناساش مهاجرت می‌کنند و دست ما توی پوست گردو می‌مونه!"
هرچه اطمینان دادم که من یکی به شخصه، تحت هیچ شرایطی ترک وطن نمی‌کنم قانع نشد؛ نه برای فروش آن چیزی که می‌خواست بلکه با مهاجرت میانه‌ی خوبی...
ادامه...
مرگ دلیل!
مرگ دلیل!
یک‌بار چو انداخته بودم که تومور دارم و ممکن است بزودی بمیرم؛ همکاران زن که همیشه دلسوزترند گفتند:"خاک توسرت خدانکنه این چه حرفیه میزنی؟"
و همکاران مرد هم به شکل مردانه‌ای مهربان شدند و سعی می‌کردند آخرین محبت‌هایشان را بکنند و چندان روی نِروم نروند.
سردردهای عجیبی داشتم، یک چیز گردالی توی مغزم حس می‌کردم؛ رفتم دکتر و اسکن مغز و آزمایش و ....
اسکن مغز را نشان یکی از دوستانم هم داده بودم و می‌گفتم:"اینجا رو ببین! این همون توموره‌اس...."...
ادامه...
و هزاران مطلب منحصر و یکتا را از این شیدای نوشتن بخوانید….
جستجو