توی نیروگاه هسته‌ای نطنز که کار می‌کردم سن و سالی نداشتم؛ ولی هم دم صبح دمغ بودم، هم وسط کار، زود از آن محیط صنعتیِ خشک و کثیف و بی‌روح دلزده می‌شدم و هم آخر وقت که یک جنازه‌ی لَش و بی‌روحیه می‌شدم.
اما یک همکار داشتیم که مردی ۵۰ ساله بود عین فرفره!
او بهمراه ما، تمام روز علیرغم کار در زیرِ زمین و در محیطی بدور از آفتاب و نور و هوای تازه، لبش خندان و تا پایان روز مملو از انرژی بود؛ چه دم صبح، چه وسط روز و چه آخر کار.
وقتی می‌پرسیدم:"این‌همه انرژی و استقامت رو از کجات میاری؟"
به‌شوخی می‌گفت، من هرروز گوشت شتر می‌خورم!
×××
او سرپیری بجای بازنشستگی و استراحت، کارهای خارج از توان می‌کرد اما باور داشت سن و سالی ندارد و تمام زندگی‌اش چیزی نیست جز شادی در هر شرایطی!
باورش در آن شرایط کاری دشوار، کمی دیوانه‌وار و نامعقول بود ولی بطور قطع آن را تماماً پذیرفته بود.
×××
«باورهای ما انتخاب‌های ما را می‌سازند.»
این جمله‌ی بسیار صحیحی است؛ چه باور موفقیت باشد، چه باور زندگی، چه باور شادی و چه باور مذهبی.
باورها و اعتقادات ما تأثیر بسیار زیادی بر انتخاب‌ها و رفتارهای ما دارند.
زمانی که به یک باور خاص پایبندیم، این باور می‌تواند ما را به سمت انتخاب‌های خاصی هدایت کند و حتی خودش را نیز تکثیر و تقویت کند.
بعنوان مثال: اگر بپذیریم که موفقیت در زندگی ما یک باور قلبی است پس علاوه بر احساس ارزشمندی، احتمالاً گام‌هایمان در راستای دستیابی به اهداف بزرگتر و توسعه شخصی‌مان برخواهیم داشت تا به آن باور عینیت ببخشیم.
×××
از طرفی اگر باور داشته باشیم که شکست یک نشانه از ناتوانی ماست و اگر ارزش ایستادگی در برابر این باور منفی را نداشته باشیم، ممکن است انتخاب‌هایمان محدود به عدم ریسک‌پذیری باشند یا از فرصت‌های جدید دوری کنیم.
بنابراین، باورهای ما تعیین‌کننده انتخاب‌ها و رفتارهایمان هستند؛ آنها نه‌تنها ما را به سمت خود جلب می‌کنند، بلکه الگویی برای رفتارهای آینده‌‌ی ما نیز ارائه می‌دهند.
×××
چه باور مثبت داشته باشیم چه منفی، ماحصل هرکدام سلسله‌ای از انتخاب‌هاست. هرچه باشد باور شخصی است. ولی باورهایی داریم که از آن ما نیستند.
بعبارتی اگر ایمانت بر پایه‌ی شواهد روز نباشد، اگر ادای باورهای دیگران را دربیاوری، اگر درگیر محدودیت‌های ذهنی و تجربیات گذشته باشی و اگر آن باور توسط دیگران به ما القا یا تحمیل شده باشد، چنین باورهایی می‌توانند توهم‌زا هم باشند.
هرچند ماحصل این نیز منتج به یک سری انتخاب‌ها می‌شود ولی آنچه درونمان رشد کرده، از آن ما نیست!
×××
باورها خیلی زود ما را بارور می‌کنند! تا آبستن هزاران انتخاب ناشی از آن شویم.
تعلق نداشتن به باورهای شخصی، درست شبیه قرار دادن یک نطفه در رحم اجاره‌ای ماست که می‌تواند در بلندمدت آفت‌زا باشد و سبب دلزدگی ما شود در نتیجه آنچه بدنیا آوریم از آن ما نیست؛ و این یک حقیقت است....
باور کن!
www.Soroushane.ir
